سرطان چیست؟

شما از تریلیون ها سلول تشکیل شده اید که در طول عمر شما به طور معمول رشد کرده و در صورت نیاز تقسیم می شوند. وقتی سلول‌ها غیرطبیعی هستند یا پیر می‌شوند، معمولا می‌میرند. سرطان زمانی شروع می‌شود که در این فرآیند مشکلی پیش می‌آید و سلول‌های شما به ساخت سلول‌های جدید ادامه می‌دهند و سلول‌های قدیمی یا غیرطبیعی در زمانی که باید نمی‌میرند. همانطور که سلول های سرطانی خارج از کنترل رشد می کنند، می توانند سلول های طبیعی را از بین ببرند. این کار باعث می شود که بدن شما به سختی کار کند.

برای بسیاری از افراد، سرطان را می توان با موفقیت درمان کرد. در واقع، افراد بیشتری از هر زمان دیگری پس از درمان سرطان زندگی کاملی دارند.

سرطان بیش از یک بیماری است

انواع مختلفی از سرطان وجود دارد. سرطان می تواند در هر جایی از بدن ایجاد شود و نام آن را به بخشی از بدن که از آنجا شروع کرده است، گذاشته اند. به عنوان مثال، سرطان سینه ای که از سینه شروع می شود، حتی اگر به سایر قسمت های بدن گسترش یابد (متاستاز) همچنان سرطان سینه نامیده می شود.

دو دسته اصلی سرطان وجود دارد:

• سرطان های هماتولوژیک (خون) سرطان های سلول های خونی از جمله لوسمی، لنفوم و مولتیپل میلوما هستند.
• سرطان های تومور قدیمی سرطان هر یک از اندام ها یا بافت های دیگر بدن هستند. شایع ترین تومورهای جامد سرطان سینه، پروستات، ریه و کولورکتال هستند.

این سرطان ها از برخی جهات شبیه به هم هستند، اما می توانند از نظر نحوه رشد، گسترش و پاسخ به درمان متفاوت باشند. برخی از سرطان ها به سرعت رشد می کنند و گسترش می یابند. دیگران کندتر رشد می کنند. برخی از آنها بیشتر به سایر قسمت های بدن سرایت می کنند. دیگران تمایل دارند همان جایی که شروع کردند بمانند.

برخی از انواع سرطان با جراحی بهتر درمان می شوند. برخی دیگر به داروهایی مانند شیمی درمانی بهتر پاسخ می دهند. اغلب از ۲ یا چند درمان برای دستیابی به بهترین نتیجه استفاده می شود.

تومور چیست؟

تومور یک توده یا رشد است. برخی از توده ها سرطانی هستند، اما بسیاری از آنها سرطانی نیستند.

• توده هایی که سرطانی نیستند خوش خیم نامیده می شوند
• توده هایی که سرطانی هستند، بدخیم نامیده می شوند

چیزی که سرطان را متفاوت می کند این است که می تواند به سایر قسمت های بدن سرایت کند در حالی که تومورهای خوش خیم اینطور نیستند. سلول های سرطانی می توانند از محلی که سرطان شروع شده است جدا شوند. این سلول‌ها می‌توانند به قسمت‌های دیگر بدن بروند و در غدد لنفاوی یا سایر اندام‌های بدن قرار بگیرند و باعث ایجاد مشکلاتی در عملکرد طبیعی شوند.

چه چیزی باعث سرطان می شود؟

سلول های سرطانی به دلیل تغییرات متعدد در ژن هایشان رشد می کنند. این تغییرات می تواند دلایل احتمالی زیادی داشته باشد. عادات سبک زندگی، ژن هایی که از والدین خود دریافت می کنید و قرار گرفتن در معرض عوامل سرطان زا در محیط، همگی می توانند در این زمینه نقش داشته باشند. بسیاری از اوقات، هیچ دلیل واضحی وجود ندارد.

تفاوت بین سلول های سرطانی و سلول های طبیعی

سلول های سرطانی از بسیاری جهات با سلول های طبیعی تفاوت دارند. به عنوان مثال، سلول های سرطانی:

• در غیاب سیگنال هایی که به آنها می گوید رشد کنند. سلول های طبیعی تنها زمانی رشد می کنند که چنین سیگنال هایی را دریافت کنند.
• سیگنال‌هایی را که به طور معمول به سلول‌ها می‌گویند تقسیم یا بمیرند را نادیده بگیرید (فرایندی که به عنوان مرگ برنامه‌ریزی شده سلولی یا آپوپتوز شناخته می‌شود).
• به نواحی مجاور حمله کرده و به سایر نواحی بدن سرایت می کند. سلول های طبیعی وقتی با سلول های دیگر روبرو می شوند رشد نمی کنند و بیشتر سلول های طبیعی در بدن حرکت نمی کنند.
• به رگ های خونی بگویید که به سمت تومور رشد کنند. این رگ های خونی تومورها را با اکسیژن و مواد مغذی تامین می کنند و مواد زائد را از تومورها حذف می کنند.
• از سیستم ایمنی پنهان شود سیستم ایمنی به طور معمول سلول های آسیب دیده یا غیر طبیعی را از بین می برد.
• سیستم ایمنی را فریب دهید تا به سلول های سرطانی کمک کند زنده بمانند و رشد کنند. به عنوان مثال، برخی از سلول های سرطانی سلول های ایمنی را متقاعد می کنند که به جای حمله به تومور، از آن محافظت کنند.
• تغییرات متعددی را در کروموزوم‌های خود انباشته می‌کنند، مانند تکرار و حذف قسمت‌های کروموزوم. تعداد کروموزوم های برخی از سلول های سرطانی دو برابر طبیعی است.
• متکی به انواع مختلف مواد مغذی نسبت به سلول های طبیعی است. علاوه بر این، برخی از سلول های سرطانی به روشی متفاوت از اکثر سلول های طبیعی از مواد مغذی انرژی تولید می کنند. این به سلول های سرطانی اجازه می دهد سریعتر رشد کنند.

بسیاری از اوقات، سلول های سرطانی به شدت به این رفتارهای غیرعادی متکی هستند که بدون آنها نمی توانند زنده بمانند. محققان از این واقعیت استفاده کرده و درمان هایی را توسعه داده اند که ویژگی های غیر طبیعی سلول های سرطانی را هدف قرار می دهد. به عنوان مثال، برخی از درمان‌های سرطان از رشد رگ‌های خونی به سمت تومورها جلوگیری می‌کنند و اساسا مواد مغذی مورد نیاز تومور را گرسنه می‌سازند.

مرحله سرطان چیست؟

هنگامی که سرطان پیدا می شود، آزمایش هایی انجام می شود تا ببینند سرطان چقدر بزرگ است و آیا از جایی که شروع شده گسترش یافته است یا خیر. این مرحله سرطان نامیده می شود .

مرحله پایین تر (مانند مرحله ۱ یا ۲) به این معنی است که سرطان خیلی گسترش نیافته است. عدد بالاتر (مانند مرحله ۳ یا ۴) به این معنی است که بیشتر پخش شده است. مرحله ۴ بالاترین مرحله است.

مرحله سرطان در انتخاب بهترین درمان برای فرد بسیار مهم است. از پزشک خود در مورد مرحله سرطان و معنی آن برای شما سوال کنید.

سرطان چگونه گسترش می یابد؟

سرطان می تواند از جایی که شروع شده است (محل اولیه) به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.

هنگامی که سلول های سرطانی از تومور جدا می شوند، می توانند از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به مناطق دیگر بدن بروند. سلول های سرطانی که از طریق جریان خون حرکت می کنند ممکن است به اندام های دوردست برسند. اگر آنها از طریق سیستم لنفاوی حرکت کنند، سلول های سرطانی ممکن است به غدد لنفاوی ختم شوند. در هر صورت، بیشتر سلول‌های سرطانی فرار می‌میرند یا قبل از شروع رشد در جای دیگری از بین می‌روند. اما ممکن است یک یا دو نفر در یک منطقه جدید مستقر شوند، شروع به رشد کنند و تومورهای جدیدی تشکیل دهند. این گسترش سرطان به قسمت جدیدی از بدن  متاستاز نامیده می شود.

سلول هایی که متاستاز را تشکیل می دهند همان نوع سلول هایی هستند که در سرطان اولیه وجود دارد. آنها نوع جدیدی از سرطان نیستند. به عنوان مثال، سلول های سرطان سینه که به ریه ها گسترش می یابند، هنوز سرطان سینه هستند و سرطان ریه نیستند. و یا سلول های سرطانی روده بزرگ که به کبد گسترش می یابند هنوز سرطان روده بزرگ هستند.

برای اینکه سلول‌های سرطانی به قسمت‌های جدید بدن گسترش پیدا کنند، باید چندین تغییر را پشت سر بگذارند. آنها ابتدا باید بتوانند از تومور اصلی جدا شوند و سپس به دیواره بیرونی رگ لنفاوی یا رگ خونی بچسبند. سپس آنها باید از طریق دیواره رگ حرکت کنند تا همراه با خون یا لنف به اندام یا گره لنفاوی جدید جریان پیدا کنند.

سرطان سینه چیست؟

سرطان پستان یا سینه نوعی سرطان است که می تواند در یک یا هر دو سینه شروع شود. سرطان زمانی شروع می شود که سلول ها شروع به رشد خارج از کنترل می کنند.

سرطان سینه تقریبا به طور کامل در زنان رخ می دهد، اما مردان نیز ممکن است به سرطان سینه مبتلا شوند .

درک این نکته مهم است که بیشتر توده های سینه خوش خیم هستند و سرطانی (بدخیم) نیستند. تومورهای غیر سرطانی سینه، رشد غیرطبیعی هستند، اما در خارج از سینه منتشر نمی شوند. آنها تهدیدی برای زندگی نیستند، اما برخی از انواع توده های خوش خیم پستان می توانند خطر ابتلا به سرطان سینه را در زنان افزایش دهند. هر توده یا تغییر پستان باید توسط یک متخصص بررسی شود تا مشخص شود که آیا خوش خیم یا بدخیم (سرطان) است و آیا ممکن است بر خطر سرطان آینده شما تأثیر بگذارد.

جایی که سرطان سینه شروع می شود

سرطان سینه می تواند از قسمت های مختلف سینه شروع شود. سینه اندامی است که در بالای دنده ها و ماهیچه های سینه قرار دارد. یک سینه چپ و راست وجود دارد و هر کدام عمدتا غدد، مجاری و بافت چربی دارند. در زنان، پستان برای تغذیه نوزادان شیر می‌سازد. مقدار بافت چربی در سینه اندازه هر سینه را تعیین می کند.

پستان قسمت های مختلفی دارد:

• لوبول ها غده هایی هستند که شیر مادر را می سازند. سرطان هایی که از اینجا شروع می شوند، سرطان های لوبولار نامیده می شوند .
• مجاری کانال های کوچکی هستند که از لوبول ها خارج می شوند و شیر را به نوک پستان می برند. این رایج ترین مکان برای شروع سرطان سینه است. سرطان هایی که از اینجا شروع می شوند سرطان مجرای نامیده می شوند .
• نوک پستان دهانه ای در پوست سینه است که در آن مجاری به هم می رسند و به مجاری بزرگتر تبدیل می شوند تا شیر بتواند از سینه خارج شود. نوک پستان با پوست ضخیم تر کمی تیره تر به نام آرئول احاطه شده است. نوع کمتر شایع سرطان سینه به نام بیماری پاژه پستان می تواند از نوک پستان شروع شود.
• چربی و بافت همبند (استروما) مجاری و لوبول ها را احاطه کرده و به نگه داشتن آنها در جای خود کمک می کند. نوع کمتر شایع سرطان سینه به نام تومور فیلود می تواند در استروما شروع شود.
• رگ های خونی و رگ های لنفاوی نیز در هر سینه یافت می شود. آنژیوسارکوم نوع کمتر شایع سرطان سینه است که می تواند در پوشش این رگ ها شروع شود. سیستم لنفاوی در زیر توضیح داده شده است.

نحوه انتشار سرطان سینه

سرطان سینه زمانی گسترش می یابد که سلول های سرطانی وارد خون یا سیستم لنفاوی شده و سپس به سایر قسمت های بدن منتقل شوند. 

سیستم لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی بدن شما است. این شبکه ای از غدد لنفاوی (غدد کوچک به اندازه لوبیا)، مجاری یا عروق و اندام هایی است که با هم کار می کنند تا مایع لنفاوی شفاف را از طریق بافت های بدن به خون جمع آوری کرده و حمل کنند. مایع لنفاوی شفاف داخل عروق لنفاوی حاوی محصولات جانبی بافتی و مواد زائد و همچنین سلول‌های سیستم ایمنی است.

عروق لنفاوی مایع لنفاوی را از سینه دور می کنند. در مورد سرطان سینه، سلول های سرطانی می توانند وارد آن رگ های لنفاوی شده و در غدد لنفاوی شروع به رشد کنند. بیشتر عروق لنفاوی پستان به زیر تخلیه می شوند:

اگر سلول‌های سرطانی به غدد لنفاوی شما گسترش یافته باشند، احتمال بیشتری وجود دارد که سلول‌ها از طریق سیستم لنفاوی عبور کرده و به سایر قسمت‌های بدن شما گسترش یابند (متاستاز). با این حال، همه زنانی که سلول‌های سرطانی در غدد لنفاوی خود دارند، متاستاز ایجاد نمی‌کنند، و برخی از زنان بدون سلول سرطانی در غدد لنفاوی خود ممکن است بعدا متاستاز ایجاد کنند.

انواع سرطان سینه

انواع مختلفی از سرطان سینه وجود دارد. نوع آن بر اساس نوع خاصی از سلول های سینه که تحت تاثیر قرار گرفته اند تعیین می شود. شایع‌ترین سرطان‌های پستان مانند کارسینوم مجرای درجا (DCIS) و کارسینوم مهاجم، آدنوکارسینوم‌ها هستند ، زیرا سرطان‌ها از سلول‌های غده در مجاری شیر یا لوبول‌ها (غدد تولیدکننده شیر) شروع می‌شوند. انواع دیگر سرطان ها مانند آنژیوسارکوما یا سارکوم می توانند در پستان رشد کنند، اما سرطان سینه محسوب نمی شوند زیرا در سلول های مختلف پستان شروع می شوند.

سرطان‌های سینه نیز بر اساس انواع خاصی از پروتئین‌ها یا ژن‌هایی که هر سرطان ممکن است ایجاد کند، طبقه‌بندی می‌شوند. پس از انجام بیوپسی، سلول های سرطان سینه برای پروتئین هایی به نام گیرنده های استروژن و گیرنده های پروژسترون و ژن یا پروتئین HER2 آزمایش می شوند . سلول‌های تومور نیز در آزمایشگاه به دقت بررسی می‌شوند تا مشخص شود درجه آن چقدر است. پروتئین های خاص یافت شده و درجه تومور می تواند به تصمیم گیری در مورد مرحله سرطان و گزینه های درمانی کمک کند.

آیا می توانم خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهم؟

هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از سرطان سینه وجود ندارد. اما کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید که ممکن است خطر شما را کاهش دهد. بسیاری از عوامل خطر خارج از کنترل شما هستند، مانند زن متولد شدن و افزایش سن. اما سایر عوامل خطر را می توان تغییر داد و ممکن است خطر شما را کاهش دهد. برای زنانی که در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند، اقدامات دیگری وجود دارد که ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهد.

راه های پیشگیری از سرطان پستان

به وزن سالم برسید و در آن بمانید: هم افزایش وزن بدن و هم افزایش وزن در بزرگسالی با خطر بالاتر سرطان سینه پس از یائسگی مرتبط است. انجمن سرطان آمریکا به شما توصیه می کند که در طول زندگی خود در وزن سالم بمانید و با متعادل کردن میزان مصرف غذا و فعالیت بدنی از اضافه وزن خودداری کنید.

فعالیت بدنی داشته باشید: بسیاری از مطالعات نشان داده اند که فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید با کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه مرتبط است، بنابراین انجام فعالیت بدنی منظم بسیار مهم است. انجمن سرطان آمریکا توصیه می کند که بزرگسالان حداقل ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه با شدت متوسط ​​یا ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت شدید در هفته (یا ترکیبی از اینها) ترجیحا در طول هفته انجام دهند. رسیدن یا فراتر از حد بالای ۳۰۰ دقیقه ایده آل است.

زنانی که تصمیم می‌گیرند حداقل چند ماه پس از زایمان شیردهی کنند، ممکن است از مزایای بیشتری برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه برخوردار شوند. استفاده از هورمون درمانی پس از یائسگی می تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد. برای جلوگیری از این امر، با پزشک خود در مورد گزینه های غیر هورمونی برای درمان علائم یائسگی صحبت کنید.

اگر شما در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستید (به عنوان مثال، به دلیل داشتن سابقه خانوادگی قوی سرطان سینه، یک جهش ژنی شناخته شده ارثی که خطر سرطان سینه را افزایش می دهد، مانند ژن BRCA1 یا BRCA2 ، یا اینکه DCIS داشته اید. مواردی وجود دارد که می توانید در نظر بگیرید که ممکن است به کاهش شانس ابتلا به سرطان سینه کمک کند (یا به یافتن زودهنگام آن کمک کند):

مشاوره ژنتیک و آزمایش خطر ابتلا به سرطان سینه (اگر قبلا انجام نشده باشد)

داروهایی برای کاهش خطر سرطان سینه

جراحی پیشگیرانه برای جستجوی علائم اولیه سرطان سینه، مشاهده دقیق

علائم و نشانه های سرطان سینه

دانستن اینکه سینه های شما به طور معمول چگونه به نظر می رسند و احساس می کنند، بخش مهمی از سلامت سینه شما است. اگرچه انجام آزمایش های غربالگری منظم برای سرطان سینه مهم است، اما ماموگرافی همه سرطان های سینه را پیدا نمی کند. این بدان معناست که برای شما نیز مهم است که بدانید سینه‌هایتان به طور معمول چه شکلی هستند، بنابراین از هرگونه تغییر در سینه‌های خود آگاه خواهید شد.

شایع ترین علامت سرطان سینه یک توده یا توده جدید است (اگرچه بیشتر توده های سینه سرطان نیستند ). توده‌ای بدون درد و سفت که لبه‌های نامنظم دارد، بیشتر احتمال دارد سرطان باشد، اما سرطان سینه نیز می‌تواند نرم، گرد، حساس و یا حتی دردناک باشد.

سایر علائم احتمالی سرطان سینه عبارتند از:

• تورم تمام یا بخشی از سینه (حتی اگر توده ای احساس نشود)
• فرورفتگی پوست (گاهی شبیه پوست پرتقال است)
• درد سینه یا نوک پستان
• جمع شدن نوک پستان (چرخش به داخل)
• پوست نوک پستان یا سینه قرمز، خشک، پوسته پوسته یا ضخیم شده است
• ترشحات نوک پستان (به غیر از شیر مادر)
• تورم غدد لنفاوی زیر بازو یا نزدیک استخوان یقه (گاهی اوقات این می تواند نشانه ای از گسترش سرطان سینه حتی قبل از اینکه تومور اصلی در سینه به اندازه کافی بزرگ شود که قابل احساس باشد) باشد

بسیاری از این علائم همچنین می تواند ناشی از شرایط خوش خیم (غیر سرطانی) پستان باشد . با این حال، مهم است که هر توده، توده، یا سایر تغییرات جدید پستان توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی با تجربه بررسی شود تا بتوان علت را پیدا کرد و در صورت نیاز درمان کرد.

به یاد داشته باشید که دانستن اینکه به دنبال چه چیزی باشید، جای غربالگری منظم سرطان سینه را نمی گیرد. ماموگرافی غربالگری اغلب می تواند به تشخیص زودهنگام سرطان سینه، قبل از ظاهر شدن علائم کمک کند. یافتن زودهنگام سرطان سینه به شما شانس بیشتری برای درمان موفقیت آمیز می دهد.

بیوپسی پستان

اگر علائم سینه یا نتایج یک آزمایش تصویربرداری مانند ماموگرافی نشان دهد که ممکن است سرطان سینه داشته باشید، ممکن است نیاز به بیوپسی پستان داشته باشید. در طول بیوپسی، پزشک قطعات کوچکی از بافت پستان را از ناحیه مشکوک برمی‌دارد تا بتوان آنها را در آزمایشگاه بررسی کرد تا ببیند آیا حاوی سلول‌های سرطانی هستند یا خیر.

نیاز به بیوپسی سینه لزوما به معنای ابتلا به سرطان نیست. اکثر نتایج بیوپسی سرطان نیستند، اما بیوپسی تنها راه برای یافتن مطمئن است.

انواع بیوپسی سینه

انواع مختلفی از بیوپسی سینه وجود دارد. برخی از آنها با استفاده از یک سوزن توخالی و برخی از برش (برش در پوست) انجام می شود. نوع شما به چند چیز بستگی دارد، مانند:

• تغییر پستان چقدر مشکوک به نظر می رسد یا احساس می کند
• چقدر بزرگ است
• جایی که در سینه است
• اگر بیش از یک منطقه مشکوک وجود داشته باشد
• سلامت کلی شما
• ترجیحات شخصی شما

در بیشتر مواقع می توان بیوپسی سوزنی (به جای بیوپسی جراحی) انجام داد. از پزشک خود بپرسید که چه نوع بیوپسی انجام خواهید داد و چه چیزی را می توانید در طول و بعد از عمل انتظار داشته باشید.

آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA) پستان

در طی آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA)، مقدار کمی از بافت یا مایع سینه از ناحیه مشکوک با یک سوزن نازک و توخالی برداشته می‌شود و برای سلول‌های سرطانی بررسی می‌شود. این نوع بیوپسی گاهی اوقات یک گزینه است اگر آزمایش‌های دیگر نشان دهند که ممکن است سرطان سینه داشته باشید (اگرچه بیوپسی با سوزن مرکزی اغلب ترجیح داده می‌شود). همچنین ممکن است در موقعیت های دیگر استفاده شود.

شیمی درمانی برای سرطان سینه

شیمی درمانی از داروهای ضد سرطان (سیتوتوکسیک) برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. این داروها در سراسر بدن در جریان خون گردش می کنند. آنها با اختلال در رشد سلول های سرطانی عمل می کنند. شما معمولا شیمی درمانی را به عنوان چرخه درمان انجام می دهید. این بدان معنی است که شما یک داروی شیمی درمانی یا ترکیبی از داروها دارید و سپس استراحت می کنید تا به بدن خود اجازه بهبودی بدهید. هر چرخه درمان بسته به آنچه که دارید متفاوت است. اما معمولا هر ۲ یا ۴ هفته یکبار است. 

قبل از جراحی

اگر تومور بزرگی دارید یا اگر به بافت اطراف گسترش یافته باشد، احتمالا قبل از جراحی شیمی درمانی خواهید کرد. همچنین اگر نوعی سرطان سینه به نام سرطان سینه التهابی دارید، ممکن است به آن مبتلا شوید.

شیمی درمانی قبل از جراحی، درمان کمکی نئو نامیده می شود. اهداف عبارتند از:

• تومور را کوچک کنید. این می تواند به معنای انجام جراحی کمتر باشد، به عنوان مثال ممکن است بتوانید به جای کل سینه (ماستکتومی) فقط تومور را بردارید (جراحی حفظ سینه یا لامپکتومی).
• خطر بازگشت سرطان را کاهش دهد.

بعد از جراحی

پزشکان پس از جراحی زمانی از شیمی درمانی استفاده می کنند که خطر گسترش سلول های سرطانی به قسمت دیگری از بدن وجود دارد.

هدف کاهش خطر عود سرطان در آینده است.

متخصص شما ممکن است به یک یا چند مورد از دلایل زیر شیمی درمانی را توصیه کند:

• غدد لنفاوی زیر بازوی شما حاوی سلول های سرطان سینه هستند
• تومور بزرگی در سینه داشتی
• سلول های سرطان سینه درجه بالایی داشتند (درجه ۳)
• سلول‌های سرطانی گیرنده‌های هورمونی نداشتند و بنابراین هورمون درمانی احتمالا به خوبی جواب نمی‌دهد

شیمی درمانی پس از جراحی، درمان کمکی نامیده می شود.

سرطان سینه ثانویه

داروهای شیمی درمانی در جریان خون در سراسر بدن گردش می کنند. آنها می توانند به درمان سلول های سرطانی که از سرطان سینه جدا شده و به سایر قسمت های بدن گسترش یافته اند (سرطان ثانویه) کمک کنند.

انجام شیمی درمانی می تواند به کنترل یا کوچک کردن سرطان و تسکین علائم کمک کند.

سایر درمان ها

برنامه درمانی شما ممکن است شامل سایر درمان های سرطان و همچنین شیمی درمانی باشد. برای مثال، ممکن است داشته باشید:

• یک داروی هدفمند مانند تراستوزوماب (Herceptin) در کنار شیمی درمانی، یا قبل یا بعد از شیمی درمانی
• رادیوتراپی، معمولا بعد از شیمی درمانی این کار را انجام می دهید
• هورمون درمانی، ممکن است پس از پایان شیمی درمانی این کار را انجام دهید

انواع شیمی درمانی

تعدادی از داروهای شیمی درمانی برای درمان سرطان سینه استفاده می شود. شما معمولا ترکیبی از ۲ یا ۳ دارو را با هم مصرف می کنید، اما ممکن است فقط یک دارو مصرف کنید.

نوع داروهایی که مصرف می کنید به عوامل مختلفی بستگی دارد. این عوامل شامل خطر عود سرطان و اینکه آیا شما شرایط پزشکی دیگری مانند مشکلات قلبی دارید یا خیر.

نمونه هایی از شیمی درمانی برایزود و سرطان پستان پیشرفته محلی عبارتند از:

• دوستاکسل – سیکلوفسفامید
• اپی ریبیسین – سیکلوفسفامید (همچنین به عنوان EC شناخته می شود)
• دوستاکسل
• اریبولین
• پاکلی تاکسل
• دوکسوروبیسین – سیکلوفسفامید (همچنین به عنوان AC شناخته می شود)
• سیکلوفسفامید – متوترکسات – فلوئورواوراسیل (۵FU) (همچنین به عنوان CMF شناخته می شود)

نمونه هایی از شیمی درمانی برای سرطان پستان ثانویه عبارتند از:

• کاپسیتابین
• سیکلوفسفامید با یا بدون متوترکسات
• اپی روبیسین
• جمسیتابین – پاکلی تاکسل
• پاکلیتاکسل – کربوپلاتین
• ناب پاکلی تاکسل – کربوپلاتین
• وینورلبین

چگونه شیمی درمانی می کنید

شما معمولا درمان را وارد جریان خون خود می کنید (داخل وریدی).

شما ممکن است از طریق یک لوله پلاستیکی بلند که به ورید بزرگ قفسه سینه شما می رود، درمان را انجام دهید. لوله در طول دوره درمان در جای خود باقی می ماند. این می تواند یک:

• خط مرکزی
• خط PICC
• portacath

اگر خط مرکزی ندارید، ممکن است درمان را از طریق یک لوله کوتاه نازک (کانولا) انجام دهید. هر بار که درمان می کنید، کانول وارد ورید بازوی شما می شود.

جایی که شیمی درمانی می کنید

شما معمولا در کلینیک روزانه سرطان درمان وارد جریان خون خود می کنید. ممکن است چند ساعت روی یک صندلی بنشینید، بنابراین بهتر است کارهایی را که میخواهید انجام دهید. به عنوان مثال، روزنامه ها، کتاب ها یا وسایل الکترونیکی همگی می توانند به گذراندن زمان کمک کنند. معمولا می توانید یکی از دوستان یا اعضای خانواده را با خود بیاورید.

شما برخی از انواع شیمی درمانی را طی چند روز انجام می دهید. ممکن است بتوانید از طریق یک پمپ کوچک قابل حمل که به خانه می برید، مقداری دارو مصرف کنید.

برای برخی از انواع شیمی درمانی باید در بخش بیمارستان بمانید. این می تواند یک شبه یا برای چند روز باشد.

برخی از بیمارستان ها ممکن است درمان های شیمی درمانی خاصی را در خانه به شما ارائه دهند. پزشک یا پرستار شما می تواند در این مورد بیشتر به شما بگوید.

درجه سرطان سینه

دانستن درجه سرطان سینه برای درک میزان احتمال رشد و گسترش آن مهم است.

درجه سرطان سینه چیست؟

سلول‌های سرطانی زمانی که از پستان خارج می‌شوند و در آزمایشگاه بررسی می‌شوند، درجه‌بندی می‌شوند. درجه بر اساس این است که سلول های سرطانی چقدر شبیه سلول های طبیعی هستند. درجه برای کمک به پیش‌بینی نتیجه و کمک به تشخیص اینکه چه درمان‌هایی ممکن است بهترین کار را انجام دهند، استفاده می‌شود.

یک عدد درجه پایین (درجه ۱) معمولا به این معنی است که سرطان کندتر رشد می کند و احتمال انتشار آن کمتر است.

یک عدد درجه بالا (درجه ۳) به معنای سرطان با رشد سریع‌تر است که احتمال گسترش آن بیشتر است.

یک عدد درجه متوسط ​​(درجه ۲) به این معنی است که سرطان سریعتر از سرطان درجه یک اما کندتر از سرطان درجه ۳ رشد می کند.

درجه بندی سلول های سرطان سینه مهاجم

سه ویژگی سلول سرطان سینه مهاجم مورد مطالعه قرار گرفته و به هر یک امتیاز داده می شود. سپس امتیازها اضافه می شوند تا عددی بین ۳ تا ۹ بدست آید که برای گرفتن نمره ۱، ۲ یا ۳ استفاده می شود که در گزارش آسیب شناسی شما ذکر شده است. گاهی اوقات به جای اعداد، از اصطلاحات خوب متمایز، نسبتا متمایز و ضعیف متمایز شده برای توصیف نمره استفاده می شود:

• درجه ۱  یا به خوبی متمایز (نمره ۳، ۴، یا ۵). سلول ها کندتر رشد می کنند و بیشتر شبیه سلول های طبیعی پستان هستند.
• درجه ۲ یا با تمایز متوسط ​​(نمره ۶، ۷). سلول ها با سرعت رشد می کنند و شبیه سلول ها در جایی بین درجه ۱ و ۳ هستند.
• درجه ۳  یا دارای تمایز ضعیف  (نمره ۸، ۹). سلول‌های سرطانی بسیار متفاوت از سلول‌های طبیعی به نظر می‌رسند و احتمالا سریع‌تر رشد و گسترش خواهند یافت.

درجه بندی کارسینوم مجرای درجا (DCIS)

DCIS همچنین بر اساس غیرطبیعی بودن سلول های سرطانی درجه بندی می شود و دارای سیستم درجه بندی مشابهی است که برای سرطان مهاجم سینه استفاده می شود.

• DCIS درجه ۱  یا درجه پایین . سلول ها کندتر رشد می کنند و بیشتر شبیه سلول های طبیعی پستان هستند. این سلول ها تمایل دارند گیرنده های استروژن و پروژسترون (ER-مثبت و PR مثبت) داشته باشند. 
• درجه ۲ یا متوسط . سلول ها با سرعت رشد می کنند و شبیه سلول ها در جایی بین درجه ۱ و ۳ هستند.
• درجه ۳  یا درجه بالا . سلول های سرطانی بسیار متفاوت از سلول های طبیعی به نظر می رسند و سریعتر رشد می کنند. این سلول ها تمایل دارند گیرنده های استروژن و پروژسترون (ER-منفی و PR-منفی) نداشته باشند. DCIS درجه بالا اغلب احتمال بیشتری دارد که به سرطان سینه مهاجم تبدیل شود.

نکروز (نواحی سلول های سرطانی مرده یا در حال مرگ) نیز ذکر شده است. اگر نکروز وجود داشته باشد، به این معنی است که تومور به سرعت در حال رشد است. اگر مجرای سینه با سلول های مرده و در حال مرگ پر شده باشد، اصطلاح کمدونکروز ممکن است به کار رود. نکروز کمدو اغلب با درجه بالایی از DCIS مرتبط است و شانس بیشتری برای تبدیل شدن به سرطان مهاجم پستان دارد.

تست های تصویربرداری برای جستجوی گسترش سرطان سینه

اگر سرطان سینه در شما تشخیص داده شده است، ممکن است به آزمایش های تصویربرداری بیشتری نیاز داشته باشید. پزشک شما در مورد اینکه کدام یک از این آزمایشات ممکن است نیاز داشته باشید با شما صحبت خواهد کرد.

تست های تصویربرداری از اشعه ایکس، میدان های مغناطیسی، امواج صوتی یا مواد رادیواکتیو برای ایجاد تصاویری از داخل بدن شما استفاده می کنند. تست های تصویربرداری ممکن است به دلایلی انجام شوند از جمله:

• برای بررسی مناطق مشکوک که ممکن است سرطان باشند
• برای اینکه بدانید سرطان تا چه حد ممکن است گسترش یافته باشد
• برای کمک به تعیین اینکه آیا درمان موثر است یا خیر
• برای بررسی علائم احتمالی سرطان که پس از درمان عود می کنند

اشعه ایکس قفسه سینه

ممکن است برای بررسی اینکه آیا سرطان به ریه های شما سرایت کرده است یا خیر، یک عکس رادیوگرافی قفسه سینه انجام شود.

توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن

سی  تی اسکن از اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر مقطعی دقیق از بدن شما استفاده می کند. به جای گرفتن ۱ یا ۲ عکس، مانند یک اشعه ایکس معمولی، یک سی تی اسکنر عکس های زیادی می گیرد و یک کامپیوتر سپس آنها را با هم ترکیب می کند تا برشی از قسمتی از بدن شما را که در حال مطالعه است نشان دهد. این آزمایش اغلب برای بررسی قفسه سینه و یا شکم استفاده می شود تا ببیند آیا سرطان سینه به سایر اندام ها مانند ریه ها یا کبد گسترش یافته است یا خیر.

بیوپسی سوزنی با هدایت CT:  اگر ناحیه مشکوک به سرطان در اعماق بدن شما باشد، ممکن است از سی تی اسکن برای هدایت سوزن بیوپسی به این ناحیه برای گرفتن نمونه بافت برای بررسی سرطان استفاده شود.

اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

مانند سی تی اسکن، اسکن ام آر آی تصاویر دقیقی از بافت های نرم بدن نشان می دهد. اما در اسکن MRI به جای اشعه ایکس از امواج رادیویی و آهنرباهای قوی استفاده می شود. از این آزمایش می توان برای بررسی سینه ها یا سایر قسمت های بدن مانند مغز یا نخاع برای بررسی گسترش احتمالی سرطان استفاده کرد.

سونوگرافی

اولتراسوند (سونوگرافی) از امواج صوتی برای ایجاد یک تصویر بر روی صفحه ویدئو استفاده می کند. یک ابزار کوچک میکروفون مانند به نام مبدل که امواج صوتی را منتشر می کند، روی سطح پوست حرکت می کند و پژواک ها را در حین پرش از بافت ها دریافت می کند. یک کامپیوتر این پژواک ها را به یک تصویر روی صفحه تبدیل می کند. سونوگرافی را می توان روی سینه یا در ناحیه زیر بغل یا حتی کبد انجام داد.

اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET)

برای اسکن PET، شکل کمی رادیواکتیو قند (معروف به FDG) به خون تزریق می شود و عمدتا در سلول های سرطانی جمع می شود.

اسکن PET/CT:  اغلب اسکن PET با سی تی اسکن با استفاده از یک دستگاه مخصوص که می تواند هر دو را همزمان انجام دهد ترکیب می شود. این به پزشک اجازه می‌دهد تا مناطق با رادیواکتیویته بالاتر در اسکن PET را با تصویر دقیق‌تری در سی‌تی اسکن مقایسه کند.

اسکن استخوان

اسکن استخوان می تواند نشان دهد که آیا سرطان به استخوان های شما سرایت کرده است یا خیر. مقدار کمی از مواد رادیواکتیو سطح پایین به خون تزریق می شود و عمدتا در نواحی غیر طبیعی استخوان جمع می شود. این می تواند تمام استخوان های بدن شما را به طور همزمان نشان دهد و می تواند مناطق کوچکی از سرطان را پیدا کند که در اشعه ایکس ساده دیده نمی شوند.

آیا باید جراحی بازسازی سینه انجام دهم؟

زنی که برای درمان سرطان سینه جراحی می‌کند، ممکن است جراحی را برای بازسازی شکل و ظاهر سینه‌اش انجام دهد. به این عمل جراحی بازسازی سینه می گویند. اگر به انجام این کار فکر می کنید، بهتر است قبل از انجام عمل جراحی برای برداشتن تومور یا سینه با جراح خود و یک جراح پلاستیک با تجربه در بازسازی سینه در مورد آن صحبت کنید. این به تیم های جراحی اجازه می دهد تا بهترین درمان را برای شما برنامه ریزی کنند، حتی اگر تصمیم بگیرید که صبر کنید و بعدا جراحی ترمیمی انجام دهید.

دلایل انجام بازسازی سینه

یک زن ممکن است به دلایل زیادی بازسازی سینه را انتخاب کند:

• برای اینکه قفسه سینه او در هنگام پوشیدن سوتین یا مایو متعادل به نظر برسد
• برای کمک به تناسب بهتر لباس ها تا شکل سینه خود را برای همیشه به دست آورد
• بنابراین او نیازی به استفاده از فرم سینه ای که در داخل سینه بند قرار می گیرد (پروتز خارجی) نخواهد بود.
• عمل جراحی انجام دهد تا احساس بهتری نسبت به بدنش داشته باشد

بازسازی سینه اغلب جای زخم ها را بر جای می گذارد، اما معمولا با گذشت زمان از بین می روند. تکنیک های جدیدتر نیز میزان اسکار را کاهش داده است. هنگامی که سوتین می پوشید، سینه های شما باید به اندازه کافی از نظر اندازه و شکل یکسان باشد تا به شما این امکان را بدهد که در اکثر انواع لباس ها احساس راحتی کنید.

پس از لامپکتومی یا ماستکتومی، بازسازی سینه می تواند احساس بهتری نسبت به ظاهر خود داشته باشد و اعتماد به نفس شما را تجدید کند. اما به خاطر داشته باشید که سینه بازسازی شده مناسب یا جایگزینی برای سینه طبیعی شما نخواهد بود. اگر از بافت شکم، پشت، ران یا باسن به عنوان بخشی از بازسازی استفاده شود، آن نواحی نیز بعد از جراحی متفاوت به نظر می رسند. قبل از اینکه تصمیم خود را بگیرید، با جراح خود در مورد جای زخم و تغییر شکل یا کانتور صحبت کنید. بپرسید کجا خواهند بود و بعد از بهبودی چه ظاهر و احساسی خواهند داشت.

خطرات بازسازی سینه

البته، مهم است که خطرات و عوارض جانبی احتمالی جراحی بازسازی سینه را نیز در نظر بگیرید. این موارد در آنچه پس از جراحی بازسازی سینه باید انتظار داشت مورد بحث قرار گرفته است.

آیا سینه های بازسازی شده می تواند سرطان را پنهان کند یا باعث بازگشت آن شود؟

مطالعات نشان می دهد که بازسازی باعث بازگشت سرطان سینه نمی شود. اگر سرطان عود کرد، سینه های بازسازی شده نباید در یافتن سرطان یا درمان آن مشکل ایجاد کند.  

اگر به بازسازی سینه، چه با ایمپلنت  یا فلپ بافتی (بافت خودتان) فکر می کنید، باید بدانید که بازسازی به ندرت بازگشت سرطان سینه را پنهان می کند. هنگام تصمیم گیری برای بازسازی سینه نباید این را یک خطر بزرگ در نظر بگیرید.

چند چیز مهم برای فکر کردن

• شما ممکن است بین انجام بازسازی سینه همزمان با جراحی سرطان سینه ( بازسازی فوری ) یا بعدا ( بازسازی تاخیری ) یکی را انتخاب کنید.
• برخی از خانم ها در حین درمان سرطان سینه نمی خواهند در مورد بازسازی تصمیم بگیرند. در این صورت، ممکن است تصمیم بگیرید تا پس از جراحی صبر کنید تا در مورد بازسازی تاخیری تصمیم بگیرید.
• ممکن است نخواهید بیشتر از آنچه که نیاز است جراحی کنید.
• همه جراحی های ترمیمی یک موفقیت کامل نیستند و ممکن است نتیجه آن طور که انتظار داشتید به نظر نرسد. مهم است که انتظارات را با جراح پلاستیک خود در میان بگذارید. 
• جراحی سرطان و جراحی بازسازی بر روی سینه شما و هر قسمتی که بافت برای ایجاد تپه جدید پستان جابجا شده است، مانند باسن، شکم، ران یا نواحی پشت، جای زخم باقی خواهد ماند.
• سینه بازسازی شده احساسی مشابه سینه طبیعی نخواهد داشت. گاهی اوقات ممکن است احساس کمی داشته باشد یا اصلا احساسی نداشته باشد. مکان هایی که بافت برای بازسازی سینه از آنها گرفته شده است (محل اهدا کننده) نیز ممکن است احساس خود را از دست بدهد. با گذشت زمان، پوست ممکن است حساس تر شود، اما مانند قبل از جراحی احساس نمی شود.
• اگر بیشتر از اکثر افراد تمایل به خونریزی یا زخم دارید، ممکن است نگرانی های بیشتری داشته باشید.
• جریان خون ضعیف ممکن است باعث شود برخی یا تمام نواحی پوست یا فلپ های سینه پس از جراحی ترمیمی از بین بروند. این مرگ بافت نکروز نامیده می شود. اگر این اتفاق بیفتد، بهبودی به تاخیر می افتد و اغلب برای رفع مشکل به جراحی بیشتری نیاز است.
• بهبودی ممکن است تحت تاثیر جراحی قبلی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی قرار گیرد. همچنین می تواند تحت تأثیر سیگار کشیدن، دیابت، چاقی و عوامل دیگر باشد.
• جراحان ممکن است به شما پیشنهاد کنند که برای بازسازی صبر کنید، به خصوص اگر سیگار می کشید یا مشکلات سلامتی دیگری دارید. اغلب توصیه می شود حداقل ۲ ماه قبل از جراحی ترمیمی، سیگار را ترک کنید تا بهبودی بهتری داشته باشید. اگر چاق هستید، فعالانه سیگار می کشید یا مشکلات گردش خون دارید، ممکن است اصلا نتوانید بازسازی کنید.
• جراح ممکن است جراحی را برای تغییر شکل سینه دیگر شما برای مطابقت با سینه بازسازی شده پیشنهاد دهد. این یک روش متقارن نامیده می شود . این می تواند شامل کوچک کردن یا بزرگ کردن سینه یا حتی بلند کردن سینه با جراحی باشد.
• اگر پرتودرمانی بخشی از درمان یک زن باشد، ممکن است انواع جراحی بازسازی فوری که او می‌تواند انجام دهد محدود می‌شود. انواع خاصی از بازسازی انجام شده قبل از تابش می تواند باعث ایجاد مشکلاتی شود و احتمال اینکه سینه بازسازی شده تا حد امکان طبیعی به نظر برسد و بعد از پرتودهی به نظر برسد، کاهش می یابد. قبل از جراحی باید بهترین گزینه های خود را با جراح پلاستیک خود در میان بگذارید.
• ملاقات با یک جراح پلاستیک و دانستن گزینه های بازسازی خود قبل از جراحی می تواند به شما کمک کند انتظارات واقع بینانه تری برای نتایج داشته باشید.

مراقبت های بعدی پس از درمان سرطان سینه

بسیاری از خانم ها از اتمام درمان سرطان سینه آسوده خاطر می شوند، اما همچنین نگران بازگشت سرطان هستند و زمانی که اغلب به تیم مراقبت از سرطان خود مراجعه نمی کنند، احساس گم شدن می کنند.

اما برای برخی از زنان مبتلا به سرطان سینه پیشرفته، سرطان ممکن است هرگز به طور کامل از بین نرود. آنها ممکن است به درمان هایی برای کمک به کنترل سرطان سینه و کمک به تسکین علائم آن ادامه دهند. یادگیری زندگی با سرطان سینه پیشرفته که از بین نمی رود می تواند انواع استرس و عدم اطمینان خاص خود را داشته باشد.

حتی اگر درمان سرطان سینه را کامل کرده باشید، پزشکان شما همچنان می‌خواهند شما را از نزدیک تحت نظر داشته باشند، بنابراین برای شما بسیار مهم است که به تمام قرار ملاقات‌های بعدی مراجعه کنید. در طول این بازدیدها، پزشک شما از شما می پرسد که آیا مشکلی دارید و شما را معاینه می کند. آزمایش‌های آزمایشگاهی و آزمایش‌های تصویربرداری معمولا پس از درمان برای اغلب سرطان‌های پستان در مراحل اولیه لازم نیست. اما ممکن است در برخی از زنانی که علائمی دارند انجام شود تا ببینند آیا آنها نتیجه بازگشت سرطان هستند یا از عوارض جانبی مرتبط با درمان هستند.

تقریبا هر نوع درمان سرطان می تواند عوارض جانبی داشته باشد. برخی ممکن است فقط برای چند روز یا چند هفته دوام داشته باشند، اما برخی دیگر ممکن است مدت طولانی دوام بیاورند. برخی از عوارض جانبی ممکن است حتی تا سال ها پس از اتمام درمان ظاهر نشوند. ویزیت های پزشک زمان خوبی برای شما است که بپرسید و در مورد هر گونه تغییر یا مشکلی که متوجه شده اید یا نگرانی هایی که دارید صحبت کنید. با این حال، اگر در بین ویزیت ها نگرانی هایی در مورد سرطان شما ایجاد شد، نباید تا ویزیت برنامه ریزی شده بعدی خود صبر کنید و فورا با مطب دکتر خود تماس بگیرید.

برنامه های معمول پیگیری

برنامه پیگیری شما می تواند به عوامل زیادی بستگی داشته باشد، از جمله نوع سرطان سینه، میزان پیشرفت آن در زمان پیدایش (مرحله سرطان) و نحوه درمان (یا در حال درمان) آن.

• ویزیت پزشک: اگر درمان را به پایان رسانده اید، ویزیت های بعدی احتمالا در ابتدا هر چند ماه یکبار خواهد بود. هر چه مدت بیشتری از سرطان رهایی داشته باشید، کمتر به قرار ملاقات نیاز خواهید داشت. بعد از ۵ سال، آنها معمولا سالی یک بار انجام می شوند.
• ماموگرافی: اگر جراحی حفظ پستان (لومپکتومی یا ماستکتومی جزئی) انجام داده اید، احتمالا حدود ۶ تا ۱۲ ماه پس از اتمام جراحی و پرتوگیری، و حداقل هر سال پس از آن، ماموگرافی انجام خواهید داد. زنانی که ماستکتومی (برداشتن کل سینه) انجام داده اند، معمولا دیگر نیازی به ماموگرافی در آن سمت ندارند. اما تا زمانی که هر دو سینه را برداشته اید، هنوز هم باید سالانه ماموگرافی روی سینه باقی مانده انجام دهید. 
• معاینات لگنی: اگر یکی از داروهای هورمونی تاموکسیفن یا تورمیفن را مصرف می کنید و هنوز رحم خود را دارید، پزشک شما احتمالا هر سال معاینه لگن را توصیه می کند زیرا این داروها می توانند خطر ابتلا به سرطان رحم ( آندومتر) را افزایش دهند. این خطر در زنانی که دوره یائسگی را پشت سر گذاشته اند، بیشتر است. فورا به پزشک خود در مورد هرگونه خونریزی غیرمعمول واژینال، مانند خونریزی یا لکه بینی بعد از یائسگی، خونریزی یا لکه بینی بین قاعدگی ها یا تغییر در دوره های قاعدگی خود اطلاع دهید. اگرچه این معمولا توسط چیزی غیر سرطانی ایجاد می شود، اما می تواند اولین علامت سرطان رحم نیز باشد.
• آزمایشات تراکم استخوان: اگر از داروی هورمونی به نام مهارکننده آروماتاز ​​(مانند آناستروزول، لتروزول، یا اگزمستان) برای سرطان پستان در مراحل اولیه استفاده می‌کنید یا اگر درمان شما را در دوران یائسگی قرار می‌دهد، پزشک می‌خواهد سلامت استخوان‌های شما را تحت نظر داشته باشد. ممکن است تست تراکم استخوان خود را در نظر بگیرید.
• سایر آزمایش‌ها: آزمایش‌های دیگر مانند آزمایش خون و آزمایش‌های تصویربرداری (مانند اسکن استخوان، رادیوگرافی، یا سی‌تی اسکن یا PET) بخشی استاندارد از پیگیری برای اکثر زنانی که سرطان سینه تحت درمان قرار گرفته‌اند، نیستند، زیرا آنها نشان داده نشده است که به آنها کمک کند بیشتر عمر کنند. اما در صورت داشتن علائم یا یافته های معاینه فیزیکی که نشان می دهد سرطان ممکن است عود کرده باشد، ممکن است یک یا چند مورد از این آزمایش ها انجام شود.

اگر علائم، معاینات یا آزمایش‌ها حاکی از بازگشت سرطان شما باشد، ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی تی اسکن، اسکن PET، اسکن MRI، اسکن استخوان و یا بیوپسی انجام شود.

اگر عود سرطان تایید شود، پزشک ممکن است خون شما را از نظر سلول های تومور در گردش (CTCs) یا سطوح نشانگرهای تومور خون مانند CA-15-3، CA 27-29 یا CEA بررسی کند. در صورت عود یا گسترش سرطان، سطح نشانگر تومور در برخی از زنان افزایش می یابد، بنابراین اگر سطح نشانگر تومور بالا باشد، پزشک ممکن است از آن برای نظارت بر نتایج درمان بیشتر استفاده کند. اما سطح نشانگر تومور در همه زنان بالا نمی رود، بنابراین این آزمایش ها همیشه مفید نیستند و برای مراقبت از عود سرطان در زنان بدون هیچ علامتی استفاده نمی شوند.

از پزشک خود بخواهید که یک طرح مراقبت از بقا را ارائه دهد

با پزشک خود در مورد تهیه یک برنامه مراقبت بقا برای شما صحبت کنید. این طرح ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خلاصه ای از تشخیص شما، آزمایشاتی که انجام شده و درمانی که دریافت کرده اید
• یک برنامه زمانی پیشنهادی برای امتحانات و آزمون های بعدی
• برنامه‌ای برای سایر آزمایش‌هایی که ممکن است در آینده به آن‌ها نیاز داشته باشید، مانند آزمایش‌های تشخیص زودهنگام (غربالگری) انواع دیگر سرطان، یا آزمایش‌هایی برای بررسی اثرات طولانی‌مدت سلامتی سرطان سینه یا درمان آن.
• فهرستی از عوارض جانبی احتمالی دیرهنگام یا طولانی مدت درمان شما، از جمله مواردی که باید مراقب باشید و چه زمانی باید با پزشک خود تماس بگیرید.
• رژیم غذایی مناسب، ورزش و فعالیت بدنی و سایر پیشنهادات اصلاح سبک زندگی

نگهداری از بیمه درمانی و کپی از سوابق پزشکی شما

حتی پس از پایان درمان، حفظ بیمه درمانی بسیار مهم است. آزمایش‌ها و ویزیت‌های پزشک هزینه زیادی دارد، و حتی اگر کسی نمی‌خواهد فکر کند سرطانش ممکن است عود کند، ممکن است این اتفاق بیفتد.

در برخی مواقع پس از درمان، ممکن است به پزشک جدیدی مراجعه کنید که از سابقه پزشکی شما اطلاعی ندارد. مهم است که کپی هایی از سوابق پزشکی خود را نگه دارید تا بتوانید جزئیات تشخیص و درمان خود را به پزشک جدید خود ارائه دهید. در نگهداری کپی از سوابق پزشکی مهم بیشتر تلاش کنید.

اگر سرطان عود کند

اگر سرطان بازگردد، گزینه‌های درمانی شما به محل بازگشت، درمان‌هایی که قبلا انجام داده‌اید و سلامت و ترجیحات فعلی شما بستگی دارد.

دانستن این نکته مهم است که زنانی که سرطان سینه داشته‌اند همچنان می‌توانند به انواع دیگر سرطان نیز مبتلا شوند، بنابراین پیروی از دستورالعمل‌ها برای تشخیص زودهنگام سرطان، مانند موارد مربوط به سرطان کولورکتال و سرطان دهانه رحم، مهم است.

مقاله و تحقیق: آی مد تجهیز