چسب ضد حساسیت

چسب های ضد حساسیت پزشکی

از چسب های ضد حساسیت کاغذی یا شفاف (PE) برای چسباندن سایر محصولات پزشکی به پوست یا سایر قسمت های بدن استفاده می شود. این محصولات ممکن است شامل بانداژهای چسبنده، لوازم تزریق و غیره مورد استفاده برای تحویل داروهای تزریقی یا نیکوتین و هورمون های مورد استفاده برای کنترل بارداری باشد.

پوست های حساس

پوست حساس یک بیماری شایع است و به این معنی است که پوست شما بیشتر در معرض واکنش هایی مانند قرمزی و خارش است. اکثر افرادی که پوست حساس دارند، گاهی دچار خارش، سوزش و سوزش لکه های پوستی می شوند. پوست حساس بسیار قابل درمان است و ممکن است نیاز به مراجعه به متخصص پوست باشد.

اگرچه پوست غیرمعمول حساس گاهی اوقات می تواند نشانه یک بیماری جدی تر مانند بیماری کلیوی باشد، بنابراین همیشه بهتر است به پزشک مراجعه کرده و آن را بررسی کنید. با این همه شما قادر خواهید بود طرحی را تهیه کنید که معمولاً شامل تسکین خارش یا درد، درمان علت حساسیت و ایجاد برنامه ای برای محافظت از پوست در برابر مواد تحریک کننده در آینده است.

علامت های پوست حساس

پوست حساس می تواند هم علائم عینی و هم علائم ذهنی ایجاد کند. علائم عینی تغییرات جسمی است که پزشک می تواند مشاهده کند، مانند قرمزی، تورم یا زخم ایجاد شده. اینها تغییراتی در مانع محافظتی پوست شما هستند و مشاهده آنها از دید یک فرد خارجی آسان است. همچنین علائم ذهنی مربوط به احساساتی است که پوست حساس می تواند ایجاد کند، مانند خارش، سوزش و درد که آنها به همان اندازه واقعی هستند، اما فقط توسط شما احساس یا مشاهده می شوند.

آلرژی نسبت به چسب ها

در حالی که چسب های پزشکی نقش مهمی در زندگی روزمره دارند، بسیاری از افراد پس از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض چسب، بثورات خارش دار را تجربه می کنند. بعضی از چسبهایی که برای تولید نوار چسب های پزشکی استفاده می شود، باعث ایجاد درماتیت تماسی مبتنی بر تحریک می شوند. این چسب ها معمولا اکریلات هستند، از جمله متاکریلات ها و دی اکریلات های اپوکسی که به آن ها رزین های وینیل نیز گفته می شود.

بررسی اجمالی چسب های پزشکی

چسب هایی که در کارهای روزمره استفاده می شوند معمولاً برای اقدامات برقی و صنعتی و اتصال لوازم خانگی مورد استفاده قرار می گیرند. در حالی که چسب های پزشکی طیف گسترده ای از مواد ساخت و کاربرد آن را در بر می گیرند. این چسب ها معمولاً از فرمولاسیون های مصنوعی یا بیولوژیکی تشکیل شده اند. چسب های مختلفی در دستگاه های پزشکی گنجانده شده و یا یکبار مصرف هستند (چسب های ذوب داغ و فشار داغ) و یا چندین بار استفاده می شوند. چسب های اتصال دهنده با مقاومت بالا قادر به مقاومت در برابر حرارت زیاد هستند. برخی از آنها با دستگاه های الکترونیکی سازگار هستند.

بسیاری از چسب ها برای چسباندن طیف گسترده ای از سطوح بستر، از جمله فلزات، پلاستیک ها و لاستیک ها ایده آل هستند. در حالی که سایر موارد برای استفاده در بخیه و پوست مناسب هستند. چسب های درجه پزشکی ممکن است به عنوان یک سیستم اپوکسی یک یا دو بخشی طبقه بندی شوند که هر کدام دارای واکنش های مختلف ساخت هستند. نمونه هایی از کاربردهای متداول که به چسب های پزشکی نیاز دارند، شامل ابزار جراحی، حسگرهای زیستی، برچسب گذاری الکترودها، کاتترها و دستگاه های قابل کاشت است.

انواع چسب های پزشکی

چسب های پزشکی مختلفی وجود دارد که وقتی روی لایه های مختلف قرار می گیرد دارای کیفیت اتصال متفاوتی هستند و به روش های مختلفی از کاربرد نیاز دارند. چسبهای استاندارد که معمولاً در حوزه پزشکی یافت می شوند شامل سه نوع زیر هستند: چسبهای حساس به فشار ، محلول و رسانای الکتریکی.

چسب های حساس به فشار  (PSA) از تعدادی ماده مختلف شامل لاستیک، فرمول های آکریلات و سیلیکون تشکیل شده اند. از آنجایی که سایر چسب ها ممکن است برای فعال یا درمان یک سطح به گرما یا آب نیاز داشته باشند، این نوع چسب ها با فشار بر روی لایه به سطح متصل می شوند. این چسب ها غالباً در انواع مختلف بافته شده و غیربافته ساخته می شوند. در زمینه پزشکی، PSA های مختلف اغلب برای بانداژهای پوستی استفاده می شود. برای کنترل بیشتر اتصال، نوارها شامل نوارهای دو طرفه هستند. نوارهای چسبی محلول برای واکنش و حل شدن در معرض متغیرهای مختلف مانند گرما یا مایعات (از جمله مایعات بدن) طراحی شده اند.

چسب های رسانای الکتریکی از موادی تشکیل شده اند که با دستگاه های حسگر پزشکی و الکترودها سازگار هستند و به دو صورت فیلم و در نسخه های ژل وجود دارند که شامل مواد دارویی فعال هستند.

چسب ضدحساسیت بدون لاتکس

تخمین زده می شود که حدود 10 درصد از مردم به لاتکس طبیعی حساسیت دارند. تماس مکرر با پوست خطر واکنش آلرژیک شدید را افزایش می دهد که حتی می تواند شوک آنافیلاکتیک ایجاد کند. کسانی که واکنش خفیف تری به چسب های پزشکی دارند بطور معمول بثورات پوستی ناراحت کننده ای را تجربه می کنند.

جلوگیری از قرار گرفتن در معرض چسب های پزشکی بهترین راه برای پیشگیری از چنین واکنش هایی است. به همین دلیل، ما محصولات ضدحساسیت بدون لاتکس را به شما پیشنهاد می کنیم تا از نتایج بهتر بیماران و ارائه دهندگان خدمات بهداشتی اطمینان حاصل کنید. تجمع ترشحات زخم همچنین می تواند در هنگام بهبودی خطر جدی ایجاد کند و احتمال عفونت را افزایش دهد. با استفاده از یک چسب پانسمان ضدحساسیت خطر تجمع بیش از حد عفونت را تا حد زیادی کاهش می دهد.

چسب 3M

چسب میکروپور و ترانسپور برای استفاده در زیبایی و پوست های بسیار شکننده و حساس طراحی شده است و چسبندگی قوی را ارائه می دهد که خطر واکنش آلرژیک یا عفونت را کاهش می دهد. چسب های 3M برای محکم کردن بانداژها و پانسمان‌ها در حالی که اجازه می‌دهد هوا به ناحیه آسیب‌دیده گردش کند و به بهبودی کمک کند، ایده‌آل است. این نوارها با چسب کم حساسیت برای کاهش تحریک طراحی شده است تا به راحتی برای استفاده سریع پاره شود.

علائم حساسیت نسبت به چسب

وقتی چسب ها برای مدت زمان طولانی (ساعت ها یا روزها) با پوست تماس دارند، تا 50٪ در افراد می توانند بثورات پوستی ایجاد کنند. معمولاً بثورات پوستی با پوستی قرمز و برجستگی خفیف و خارش دار است. پس از خارج شدن چسب، بثورات معمولاً ظرف چند روز بدون درمان از بین می روند.

روش های درمان حساسیت ایجاد شده از چسب

ساده ترین روش درمان آلرژی چسب اجتناب از قرار گرفتن در معرض ماده شیمیایی تولید شده و ایجاد کننده آن است. با این حال اگر بثورات پوستی شدید یا خارش دار باشد، ممکن است استفاده از درمان دارویی ضروری باشد. برای درمان بثورات پوستی خود بهتر است با کورتیکواستروئید موضعی، مانند پماد هیدروکورتیزون 1٪ یا نسخه قوی تر که فقط با نسخه پزشک در دسترس است، درمان شود.