لوازم معاینه پزشکی یکبار مصرف

ابزار و لوازم یکبارمصرف معاینه فیزیکی

ارزیابی‌های فیزیکی برای تشخیص اختلالات و بیماری‌ها قبل از اینکه بر بیمار تاثیر بگذارند، مهم هستند. ارزیابی فیزیکی باید زمانی انجام شود که بیمار سالم است، بنابراین پزشک یک خط پایه برای وضعیت بیمار دارد. هنگامی که فرد بیمار است یا از یک مشکل پزشکی رنج می برد، پزشک و دستیار پزشکی می توانند از ابزارهای ارزیابی فیزیکی برای بررسی سلامت بیمار و درک درمان های مورد نیاز برای کمک به بهبودی او استفاده کنند.

در طول ارزیابی فیزیکی، دستیار پزشکی به پزشک در اتاق معاینه کمک می کند. دستیار پزشکی ممکن است بیمار را چک کند و او را تا اتاق معاینه همراهی کند. ابزار و لوازم مورد نیاز پزشک را مدیریت کند و پس از معاینه به بیمار کمک کند و هر گونه قرار ملاقات را تعیین کند. پزشک در درجه اول با ابزارهای ارزیابی فیزیکی کار می کند. با این حال، دستیار پزشکی باید با کاربرد آنها برای کمک به پزشک در طول ارزیابی فیزیکی آشنا شود.

دستیار پزشکی همچنین می تواند مسئولیت ضدعفونی و ضدعفونی کردن وسایل و آماده سازی آنها را برای پزشک مورد نظر قبل از معاینه فیزیکی بعدی بر عهده داشته باشد. ارزیابی فیزیکی شامل ادیوسکوپ، نور معاینه، آینه حنجره، اسپکولوم بینی، اتوسکوپ، افتالموسکوپ، نور قلمی، چکش ضربه ای، فشارسنج، گوشی پزشکی، دماسنج و چنگال تنظیم است.

لوازم مورد نیاز در معاینه

برای انجام معاینه پزشکی مجموعه‌ای از ابزارها و وسایل تشخیصی وجود دارد که به پزشکان اجازه می‌دهد وضعیت سلامتی بیماران را ارزیابی کنند. در اینجا فهرستی از برخی از مهم‌ترین و رایج‌ترین ابزارهای مورد استفاده در معاینات پزشکی آورده شده است:

1. استتوسکوپ (گوشی پزشکی): برای شنیدن صداهای داخلی بدن مانند قلب، ریه و شکم.
2. فشارسنج: جهت اندازه‌گیری فشار خون.
3. ترمومتر: برای اندازه‌گیری دمای بدن.
4. اتوسکوپ: برای مشاهده داخل گوشی.
5. افتالموسکوپ: جهت بررسی پشت چشم و بررسی شبکیه.
6. ضربه‌گیر پزشکی (همر): برای بررسی عملکرد رفلکس‌ها.
7. دیافراگم: یک دیسک فلزی که برای بررسی صدا بکار می‌رود.
8. لارنگوسکوپ: برای دیدن مسیر تنفسی فوقانی و کمک به جایگذاری مسیر هوایی.
9. نوار قلب یا الکتروکاردیوگراف (EKG): برای اندازه‌گیری الکتریکی فعالیت قلب.
10. پالس اکسیمتر: برای ارزیابی میزان اکسیژن در خون.
11. نوار قند خون: برای بررسی سطح قند خون در دیابتی‌ها.
12. پانسمان و تجهیزات زخم: برای پاکسازی، پانسمان و بررسی زخم.
13. سرنگ و سوزن: برای واکسیناسیون یا تزریق داروها.
14. تجهیزات نمونه‌گیری مانند سواب، لوله‌های آزمایشگاهی جهت آزمایش خون یا دیگر مایعات بدن.

این فهرست تنها شامل چند نمونه از ابزارهای استانداردی است که در معاینات پزشکی به کار می‌روند و ابزارهای مخصوص به شاخه‌های تخصصی دیگر نیز وجود دارد که به تشخیص و درمان اختصاص دارند.

شنوایی – ابزاری که برای غربالگری بیماران از نظر کم شنوایی استفاده می شود. ادیوسکوپ در گوش بیمار قرار می گیرد و صداهای جدی ایجاد می کند که بیمار می تواند به آنها پاسخ دهد.

چراغ معاینه – دستیار پزشکی باید مطمئن شود که تمام چراغ‌های اتاق معاینه فیزیکی به درستی کار می‌کنند و به درستی هدایت می‌شوند تا پزشک بدن بیمار را معاینه کند.

آینه حنجره – ابزاری که برای معاینه حنجره و سایر نواحی گلو استفاده می شود. آینه حنجره داخل دهان و گلو را برای معاینه فیزیکی منعکس می کند. ممکن است برای تجسم گلو برای اعمال بیهوشی یا برداشتن بافت از دهان استفاده شود.

اسپکولوم بینی – ابزاری که در سوراخ بینی قرار می گیرد تا به پزشک در بازرسی بصری پوشش بینی، غشای بینی و سپتوم کمک کند.

اتوسکوپ – به پزشک اجازه می دهد کانال گوش و غشای تمپان را مشاهده کند. اتوسکوپ دارای یک عدسی بزرگ‌نمایی، نور و درج مخروطی شکل برای بررسی گوش داخلی است.

افتالموسکوپ – ابزاری که برای بررسی ساختارهای داخلی چشم استفاده می شود. افتالموسکوپ دارای یک عدسی نور، بزرگ‌نمایی و دریچه برای مشاهده چشم پزشک است.

چراغ قوه – نور اضافی را برای پزشک فراهم می کند تا ناحیه خاصی از بدن بیمار را معاینه کند. چراغ قوه معمولا برای معاینه چشم ها، بینی و گلو استفاده می شود.

چکش کوبه ای – ابزاری که برای آزمایش رفلکس های عصبی استفاده می شود. سر این ابزار برای آزمایش رفلکس ها با ضربه زدن به تاندون های مچ پا، زانو، مچ دست و آرنج استفاده می شود.

فشارسنج – ابزار معاینه فیزیکی که برای اندازه گیری فشار خون بیمار استفاده می شود. فشارسنج از یک کاف لاستیکی بادی، لامپی که باد می‌کند و فشار را از کاف خارج می‌کند و از گوشی پزشکی برای گوش دادن به جریان خون شریانی در بیمار تشکیل شده است.

گوشی پزشکی – ابزاری که برای گوش دادن به صداهای بدن از جمله صداهای قلب، ریه و روده استفاده می شود. در هنگام فشار خون نیز استفاده می شود.

دماسنج – ابزاری که برای اندازه گیری دمای بدن بیمار استفاده می شود. دماسنج را می توان در دهان زیر زبان، زیر بغل یا داخل راست روده قرار داد.

چنگال تنظیم – ابزاری که برای آزمایش شنوایی بیمار استفاده می شود. پزشک به شاخک ها ضربه می زند و باعث ارتعاش آنها و تولید صدای زمزمه می شود. سپس شاخک ها در کنار جمجمه بیمار، نزدیک گوش قرار می گیرند و بیمار آنچه را که شنیده است، توصیف می کند. بسته به نتایج این آزمایش شنوایی، پزشک ممکن است آزمایش‌های بیشتری را تجویز کند.

ابزار و لوازم معاینه فیزیکی

برای معاینه فیزیکی عمومی به لوازم اضافی نیاز است. آنها شامل توپ های پنبه ای، اپلیکاتورهای با نوک پنبه، سوزن های یکبار مصرف، سرنگ های یکبار مصرف، گاز، پانسمان ها و بانداژها، دستکش ها، دستمال کاغذی، ظروف نمونه، و فشار دهنده های زبان هستند.

توپ‌های پنبه‌ای – برای جلوگیری از خونریزی ناشی از سوراخ‌های جزئی پس از تزریق یا هنگام خون‌گیری بیمار استفاده می‌شود.

اپلیکاتورهای با نوک پنبه – برای جمع آوری یا درمان زخم و استفاده از داروهای موضعی بر روی بیمار در طول معاینه فیزیکی استفاده می شود.

سوزن های یکبار مصرف – برای تزریق دارو، بی حس کننده یا مایعات دیگر در طول معاینه فیزیکی استفاده می شود. همچنین برای استخراج خون از بیمار برای آزمایشات آزمایشگاهی استفاده می شود.

سرنگ های یکبار مصرف – برای استخراج خون یا تزریق مایعات در طول معاینه فیزیکی به سوزن اضافه می شود.

گاز، پانسمان و باند – برای پوشاندن زخم های باز استفاده می شود. پدهای غیر استریل را می توان برای بالشتک کردن، تمیز کردن یا جذب مناطقی که کمتر در معرض خطر عفونت هستند استفاده کرد.

دستکش – توسط دستیار پزشکی و پزشک برای جلوگیری از جذب مایعات بدن به پوست استفاده می شود.

دستمال کاغذی – به بهداشتی نگه داشتن صندلی های امتحان، میز و سایر قسمت ها کمک می کند. دستمال کاغذی بین هر معاینه توسط دستیار پزشکی تعویض می شود.

ظروف نمونه – برای نگهداری خون، ادرار و سایر مایعات بدن در طول معاینه برای آزمایشات آزمایشگاهی بعدی استفاده می شود.

آبسلانگ زبان – برای فشار دادن زبان بیمار برای معاینه دهان و گلو در طول معاینه فیزیکی استفاده می شود.