لوازم نوزاد

زایمان مادر و لوازم مورد نیاز نوزاد

لوازم نوزاد و مراقبت‌های پزشکی پس از تولد نوزاد به اقدامات اشاره دارد که برای اطمینان از سلامت نوزاد در روزها و هفته‌های اول زندگی انجام می‌شود. این موارد فقط بخشی از اقدامات استاندارد است که ممکن است در بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها ارائه شود.

همچنین بسیار مهم است که والدین برنامه‌ریزی کنند تا نوزاد خود را برای ویزیت‌های منظم پزشکی ببرند تا رشد و سلامت او به طور مداوم مورد پیگیری قرار گیرد. این مراقبت‌ها شامل موارد زیر است:

1. معاینه فیزیکی اولیه: پس از تولد، پزشک یا ماما معمولا یک معاینه فیزیکی کامل از نوزاد انجام می‌دهد که شامل سنجش وزن، قد و محیط سر می‌باشد.

2. بررسی علائم حیاتی: دمای بدن، ضربان قلب، و تنفس نوزاد به دقت بررسی می‌شود تا اطمینان حاصل شود که همه چیز در محدوده‌های طبیعی است.

3. آزمایش‌های غربالگری: انجام آزمایشات خون از قبیل تست پکن (PKU) و سایر بیماری‌های متابولیک که می‌توانند بر سلامت نوزاد اثر بگذارند.

4. واکسیناسیون: واکسینه کردن نوزادان با واکسن هپاتیت B در بیمارستان معمول است.

5. بررسی شنوایی: آزمایش‌های شنوایی معمولا در اولین روزهای بعد از تولد انجام می‌شود تا اطمینان حاصل شود نوزاد می‌تواند به خوبی بشنود.

6. مراقبت از بند ناف: بند ناف باید تمیز و خشک نگه داشته شود تا خشک شده و بیفتد که معمولا بین یک تا دو هفته زمان نیاز دارد.

7. تغذیه و شیردهی: پزشکان و ماماها به والدین کمک می‌کنند تا تغذیه مناسب برای نوزاد، خصوصاً در مورد شیردهی، را آغاز کنند.

8. توصیه‌های مراقبتی در منزل: والدین راهنمایی‌هایی در مورد خواب ایمن نوزاد، برنامه واکسیناسیون، نحوه نگهداری و بهداشت نوزاد دریافت می‌کنند.

9. مشاوره پزشکی: والدین می‌توانند هرگونه نگرانی‌های پزشکی یا سوالات مربوط به رشد و نمو نوزاد خود را با پزشک در میان بگذارند.

وقتی پرستاری را می‌بینید که کلاه، ماسک و دستکش استریل به دست می‌کند، نگران نباشید، همه این بدان معناست که به زایمان نزدیک شده‌اید و وقت آن است که میز پزشک را بچینید. اما برخی از ابزارهای استاندارد کار ممکن است برای شما آشنا به نظر نرسند. برای کمک به آمادگی ذهنی، در اینجا به تفکیک ابزارهای پزشکی که ممکن است متوجه راه اندازی آن شوید، آمده است. چیزهای زیادی وجود دارد که نمی توانید در طول تولد کنترل کنید، اما گاهی حداقل می توانید بدانید که چه چیزی و چرا استفاده می شود.

اگر شما به دنبال لیستی از وسایل پزشکی مورد نیاز برای نوزاد هستید، در اینجا می‌توانم برخی از مهم‌ترین وسایل را برایتان نام ببرم. به خاطر داشته باشید که برای استفاده از هر یک از این وسایل باید با پزشک یا متخصص بهداشت نوزاد مشورت کنید:

1. تب‌سنج دیجیتال برای کنترل دقیق دمای بدن نوزاد
2. زیرانداز یکبار مصرف برای معاینات و تعویض پوشک
3. پمپ بینی یا ساکشن بینی برای پاک کردن مخاط از بینی نوزاد
4. دستگاه بخور سرد برای رطوبت رسانی به هوا و کمک به تنفس نوزاد
5. ست ناخن گیر یا قیچی ناخن مخصوص نوزاد
6. دستمال مرطوب ضد باکتری برای تمیز کردن و ضد عفونی کردن دست‌ها و سطوح قبل از دست زدن به نوزاد
7. کرم محافظ پوست یا پماد برای جلوگیری از بروز بثورات پوشک
8. آب‌ پز کن برقی برای ضدعفونی کردن شیشه شیر، پستانک و وسایل نوزاد
9. کمپرس گرم و سرد برای تسکین درد ناشی از کولیک یا تزریق واکسن

این فهرست می‌تواند به عنوان راهنمایی اولیه برای تهیه وسایل ضروری مراقبت از نوزاد مورد استفاده قرار گیرد.

مرحله نهفته زایمان

مرحله نهفته زایمان جایی است که دهانه رحم شروع به نرم شدن و باز شدن (گشاد شدن) می کند تا نوزاد شما به دنیا بیاید. ممکن است شروع به احساس انقباضات نامنظم کنید، اما ممکن است ساعت‌ها یا حتی روزها طول بکشد تا زایمان ثابت شود. معمولا طولانی ترین مرحله زایمان است.

در این مرحله، انقباضات شما ممکن است از کمی ناراحت کننده تا دردناک تر باشد. هیچ الگوی مشخصی برای تعداد انقباضات یا مدت زمان آنها وجود ندارد. در مرحله نهفته، ایده خوبی است که چیزی برای خوردن و نوشیدن داشته باشید، زیرا برای زمانی که زایمان شروع شد به انرژی نیاز دارید.

اگر زایمان شما در شب شروع می شود، سعی کنید راحت و آرام بمانید. اگر می توانید بخوابید. اگر زایمان شما در طول روز شروع شد، در حالت ایستاده و به آرامی فعال بمانید. این به کودک شما کمک می کند تا به سمت پایین لگن حرکت کند و به گشاد شدن دهانه رحم کمک می کند.

تمرینات تنفسی، ماساژ و حمام یا دوش آب گرم ممکن است به کاهش درد در این مرحله اولیه زایمان کمک کند.

زایمان مستقر (مرحله اول زایمان)

زایمان مستقر جایی است که دهانه رحم شما تا حدود 4 سانتی متر گشاد شده و انقباضات شما قوی تر و منظم تر است.

چه زمانی با پزشک تماس بگیرید

اگر:

• انقباضات شما منظم (هر 5 دقیقه) و حداقل 60 ثانیه است
• کیسه آب شما می ترکد
• انقباضات شما بسیار قوی هستند و احساس می کنید که نیاز به تسکین درد دارید
• شما نگران هر چیزی هستید

اگر قبل از شروع زایمان خود به بیمارستان بروید، ممکن است به شما پیشنهاد کنند برای مدتی دوباره به خانه بروید. پس از شروع زایمان، مامای شما هر از گاهی شما را بررسی می کند تا ببیند پیشرفت شما چگونه است و به شما کمک می کند، از جمله تسکین درد در صورت نیاز.

می توانید راه بروید یا در موقعیتی قرار بگیرید که زایمان در آن راحت باشد. ماما به شما معاینات منظم واژینال را پیشنهاد می کند تا ببیند روند زایمان شما چگونه است. اگر نمی‌خواهید اینها را داشته باشید، مجبور نیستید و می‌تواند با شما درمورد دلیل ارائه آنها صحبت کند.

دهانه رحم شما باید حدود 10 سانتی متر باز شود تا کودک شما از آن عبور کند. این چیزی است که به آن اتساع کامل می گویند. در بارداری اول، زمان از شروع زایمان تا گشاد شدن کامل معمولا 8 تا 18 ساعت است. در حاملگی دوم یا سوم اغلب سریعتر است (حدود 5 تا 12 ساعت).

هنگامی که به پایان مرحله اول زایمان می‌رسید، ممکن است تمایل به فشار آوردن داشته باشید.

نظارت بر نوزاد در حال زایمان

متخصص شما و نوزادتان را در حین زایمان زیر نظر می گیرد تا مطمئن شود که هر دوی شما به خوبی با آن کنار می آیید. این شامل استفاده از یک دستگاه کوچک دستی برای گوش دادن به صدای قلب کودک شما هر 15 دقیقه است. شما آزاد خواهید بود که تا آنجا که می خواهید حرکت کنید.

در صورت وجود هرگونه نگرانی در مورد شما یا کودکتان یا اگر تصمیم به انجام اپیدورال دارید، ماما ممکن است نظارت الکترونیکی را پیشنهاد دهد. نظارت الکترونیکی شامل بستن 2 پد به دست انداز شما است. یک پد برای نظارت بر انقباضات شما و دیگری برای نظارت بر ضربان قلب کودک شما استفاده می شود. این پدها به مانیتوری متصل می شوند که ضربان قلب کودک و انقباضات شما را نشان می دهد.

گاهی اوقات می توان به جای آن گیره ای به نام مانیتور قلب جنین را به سر نوزاد وصل کرد. این می تواند اندازه گیری دقیق تری از ضربان قلب کودک شما ارائه دهد. شما می توانید درخواست کنید که به صورت الکترونیکی نظارت شوند حتی اگر هیچ نگرانی وجود نداشته باشد. داشتن نظارت الکترونیکی گاهی اوقات می تواند میزان حرکت شما را محدود کند. ماما می تواند این موضوع را با شما در میان بگذارد.

اگر مانیتور الکترونیکی با پدهای روی دست انداز خود دارید، زیرا نگرانی هایی در مورد ضربان قلب کودک شما وجود دارد، اگر ضربان قلب کودک شما طبیعی بود، می توانید مانیتور را بردارید. مانیتور پوست سر جنین معمولا فقط در زمان تولد نوزاد برداشته می شود، نه قبل از آن.

تسریع زایمان

زایمان ممکن است گاهی کندتر از حد انتظار باشد. اگر انقباضات شما به اندازه کافی زیاد نباشد، به اندازه کافی قوی نباشد، یا اگر کودک شما در وضعیت نامناسبی قرار گرفته باشد، ممکن است این اتفاق بیفتد.

در این صورت، پزشک یا ماما ممکن است در مورد 2 راه برای تسریع زایمان با شما صحبت کند: شکستن کیسه آب یا قطره اکسی توسین.

شکستن کیسه آب

شکستن غشایی که حاوی مایع اطراف کودک شما است اغلب برای قوی تر و منظم کردن انقباضات کافی است. این همچنین به عنوان پارگی مصنوعی غشاها (ARM) شناخته می شود.

ماما یا پزشک شما می تواند این کار را با ایجاد یک شکاف کوچک در غشاء در طول معاینه واژینال انجام دهد. این ممکن است انقباضات شما را قوی تر و دردناک تر کند، بنابراین در مورد تسکین درد با شما صحبت خواهد کرد.

قطره اکسی توسین

اگر شکستن آب شما کارساز نبود، پزشک یا ماما ممکن است استفاده از دارویی به نام اکسی توسین (همچنین به عنوان سنتوسینون) برای تقویت انقباضات شما توصیه کند. این از طریق قطره ای که به داخل ورید می رود، معمولا در مچ دست یا بازو داده می شود.

اکسی توسین می تواند انقباضات شما را قوی تر و منظم تر کند و خیلی سریع شروع به کار کند، بنابراین ماما در مورد گزینه های شما برای تسکین درد با شما صحبت خواهد کرد. همچنین برای بررسی اینکه نوزادتان با انقباضات کنار می آید، به نظارت الکترونیکی نیاز دارید و همچنین به معاینات منظم واژینال برای بررسی عملکرد چکه ها نیاز دارید.

مرحله دوم زایمان

مرحله دوم زایمان از زمانی که دهانه رحم به طور کامل گشاد شده است تا زمان تولد نوزاد ادامه می یابد.

یافتن موقعیتی برای زایمان

مامای شما به شما کمک می کند تا موقعیت مناسبی برای زایمان پیدا کنید. ممکن است بخواهید بنشینید، به پهلو دراز بکشید، بایستید، زانو بزنید یا چمباتمه بزنید، اگرچه به آن عادت ندارید، چمباتمه زدن ممکن است دشوار باشد.

اگر در حین زایمان کمردرد زیادی داشته اید، زانو زدن روی چهار دست و پا می تواند کمک کننده باشد. ایده خوبی است که برخی از این موقعیت ها را قبل از شروع زایمان امتحان کنید. با شریک تولد خود صحبت کنید تا بدانند چگونه می توانند به شما کمک کنند.

بیرون راندن نوزاد

هنگامی که دهانه رحم شما به طور کامل گشاد شد، کودک شما بیشتر از کانال زایمان به سمت ورودی واژن حرکت می کند. ممکن است هوس فشار دادن داشته باشید که کمی احساس می‌کنید که نیاز به مدفوع دارید.

می توانید در طول انقباضات هر زمان که احساس می کنید فشار دهید. ممکن است تمایلی به فشار دادن فوری نداشته باشید. اگر اپیدورال داشته اید، ممکن است به هیچ وجه تمایلی به فشار دادن نداشته باشید.

اگر اولین فرزند خود را به دنیا می آورید، این مرحله هل دادن نباید بیش از 3 ساعت طول بکشد. اگر قبلا بچه دار شده اید، نباید بیش از 2 ساعت طول بکشد. این مرحله از زایمان کار سختی است، اما ماما شما را کمک و تشویق می کند. همسر شما نیز می تواند از شما حمایت کند.

وقتی کودک شما به دنیا می آید چه اتفاقی می افتد

هنگامی که سر کودک شما تقریبا آماده بیرون آمدن است، ماما از شما می خواهد که فشار را متوقف کنید و چند نفس کوتاه بکشید و آنها را از دهان خود بیرون بیاورید. این به این دلیل است که کودک شما می تواند به آرامی متولد شود و به پوست و ماهیچه های ناحیه بین واژن و مقعد (پرینه) زمان می دهد تا کشیده شود.

گاهی اوقات ماما یا پزشک شما اپیزیوتومی را برای جلوگیری از پارگی یا تسریع زایمان پیشنهاد می کند. این یک برش کوچک است که در پرینه شما ایجاد می شود. قبل از ایجاد برش، یک بی حسی موضعی برای بی حس کردن ناحیه به شما تزریق می شود. پس از تولد نوزاد، اپیزیوتومی یا هر پارگی بزرگی بخیه زده می شود.

در مورد بدن خود پس از زایمان، از جمله نحوه برخورد با بخیه ها اطلاعاتی کسب کنید. هنگامی که سر کودک شما متولد می شود، بیشتر کار سخت به پایان رسیده است. بقیه بدن آنها معمولا در طی 1 یا 2 انقباض بعدی متولد می شود.

معمولا می توانید بلافاصله کودک خود را در آغوش بگیرید و از مدتی با هم بودن پوست به پوست لذت ببرید. شما می توانید به محض اینکه دوست دارید به کودک خود شیر بدهید. در حالت ایده آل، کودک شما اولین شیر خود را ظرف 1 ساعت پس از تولد خواهد داشت.

مرحله 3 زایمان

مرحله سوم زایمان پس از تولد نوزاد اتفاق می افتد، زمانی که رحم شما منقبض می شود و جفت از طریق واژن شما خارج می شود. 2 راه برای مدیریت این مرحله از زایمان وجود دارد:

• فعال – زمانی که برای انجام سریعتر درمان دارید
• فیزیولوژیکی – زمانی که هیچ درمانی ندارید و این مرحله به طور طبیعی اتفاق می افتد

ماما هر دو راه را در زمانی که هنوز باردار هستید یا در اوایل زایمان به شما توضیح می دهد، بنابراین شما می توانید تصمیم بگیرید که کدام را ترجیح می دهید. شرایطی وجود دارد که مدیریت فیزیولوژیکی توصیه نمی شود. ماما یا پزشک شما می تواند توضیح دهد که آیا این مورد برای شما صادق است یا خیر.

مدیریت فعال چیست؟

ماما هنگام زایمان یا بلافاصله پس از آن، اکسی توسین را به ران شما تزریق می کند. این باعث می شود رحم شما منقبض شود.

شواهد نشان می دهد که بهتر است بند ناف را فورا قطع نکنید، بنابراین ماما بین 1 تا 5 دقیقه پس از تولد برای انجام این کار صبر می کند. اگر نگرانی هایی در مورد شما یا کودکتان وجود داشته باشد، به عنوان مثال، اگر بند ناف به شدت دور گردن کودک شما پیچیده شده باشد، ممکن است این کار زودتر انجام شود.

هنگامی که جفت از رحم شما خارج شد، ماما بند ناف را که به جفت متصل است می کشد و جفت را از طریق واژن شما بیرون می راند. این معمولا در عرض 30 دقیقه پس از تولد نوزاد شما اتفاق می افتد.

مدیریت فعال باعث تسریع زایمان جفت و کاهش خطر خونریزی شدید پس از زایمان می‌شود، اما احتمال احساس بیماری را افزایش می‌دهد. همچنین می تواند دردهای پس از تولد (دردهای انقباضی مانند پس از تولد) را بدتر کند.

مدیریت فیزیولوژیکی چیست؟

تزریق اکسی توسین انجام نمی شود و مرحله سوم زایمان به طور طبیعی اتفاق می افتد. بند ناف تا زمانی که ضربانش متوقف نشود قطع نمی شود. این به این معنی است که خون هنوز از جفت به جنین شما می رسد. معمولا 2 تا 4 دقیقه طول می کشد.

هنگامی که جفت از رحم شما خارج شد، باید مقداری فشار را در کف خود احساس کنید و جفت را به بیرون فشار دهید. ممکن است تا یک ساعت طول بکشد تا جفت خارج شود، اما معمولا فقط چند دقیقه زمان لازم است تا جفت بیرون بیاید.

اگر جفت به طور طبیعی از بین نرفت یا خونریزی شدید شروع شد، ماما یا پزشک به شما توصیه می‌کند که به درمان فعال بروید. شما می توانید این کار را در هر زمانی در مرحله سوم زایمان انجام دهید.