لوله های تراشه

لوله های تراشه و کاربرد آنها

لوله داخلی تراشه (ETT) لوله پلاستیکی است که در نای (لوله هوا) قرار می گیرد و اجازه می دهد تا یک مسیر مستقیم برای تحویل اکسیژن و حذف دی اکسید کربن از ریه ها وجود داشته باشد. قرار دادن ETT به عنوان لوله گذاری نامیده می شود. قبل از اینکه بیمار انتوبه شود، مانیتورهای علائم حیاتی متصل می شوند.

ETT سپس پس از بیهوش شدن بیمار پس از تجویز داروهای داخل وریدی (IV)، استنشاق گازهای بیهوشی یا هر دو، قرار می گیرد. هنگامی که بیمار لوله گذاری می شود، از یک لارنگوسکوپ (تیغه ای با نور در انتهای آن) برای جابجایی زبان استفاده می شود و امکان تجسم تارهای صوتی و راه هوایی را فراهم می کند. در بیشتر موارد، ETT یک کاف بادی روی آن دارد که برای بسته شدن راه هوایی و امکان باد کردن ریه‌ها باد می‌شود.

مشخصات لوله های تراشه

لوله تراشه کافدار و لوله تراشه بدون کاف، هر دو انواعی از لوله‌های مورد استفاده در صنایع مختلف می‌باشند که دارای مشخصات فنی متفاوتی هستند. به طور کلی، انتخاب بین لوله تراشه کافدار و بدون کاف بستگی به نیازهای خاص پروژه، نوع اتصالات مورد استفاده، و استانداردهای صنعتی مرتبط دارد. اینجا برخی از تفاوت‌های اصلی آنها را بیان می‌کنم:

1. لوله تراشه کافدار:

– مجهز به یک کاف (حلقه یا برجستگی) در یک یا هر دو سر لوله است.
– کاف به منظور اتصال آسان لوله به اتصالات یا تجهیزات دیگر طراحی شده است.
– اغلب برای نصب‌هایی که نیاز به مهر و موم کردن دقیق دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
– به دلیل وجود کاف ممکن است نیاز به برش‌های کمتری داشته باشد.
– نصب آن ممکن است سریع‌تر باشد زیرا نیازی به ساخت یک کاف جداگانه نیست.

2. لوله تراشه کافدار اسپیرال:

لوله تراشه اسپیرال پزشکی یا به اختصار “لوله اسپیرال پزشکی”، مورد استفاده در تجهیزات پزشکی و بهداشتی می‌باشد. این لوله‌ها معمولا برای انتقال گازها، مایعات، یا به عنوان محافظ برای سیم‌کشی در تجهیزات پزشکی کاربرد دارند. ویژگی‌های کلیدی و مشخصات معمول این نوع لوله‌ها عبارتند از:

• 1. **مواد اولیه**: اغلب از پلاستیک‌های طبی، مانند PVC، سیلیکون، تفلون، پلی‌اورتان، و دیگر مواد سازگار با بدن انسان ساخته می‌شوند.
• 2. **انعطاف‌پذیری و مقاومت**: این لوله‌ها انعطاف‌پذیری بالایی دارند و در عین حال باید تحت فشارهای مختلف، مقاومت خوبی از خود نشان دهند.
• 3. **استریلیزاسیون**: در فرآیند تولید، لوله‌های پزشکی باید قابلیت استریل شدن داشته باشند تا از انتقال عفونت جلوگیری شود.
• 4. **غیرسمی و غیرآلرژی‌زا**: مواد به کار رفته در ساخت این لوله‌ها باید کاملا بی‌خطر برای بیمار باشند.
• 5. **قطر و اندازه**: قطر داخلی و خارجی این لوله‌ها مطابق با کاربرد پزشکی مورد نیاز، در محدوده‌های دقیق مشخصی قرار دارد.
• 6. **مقاومت در برابر حرارت و ساییدگی**: این لوله‌ها باید توانایی تحمل تغییرات دمایی ناشی از فرآیندهای استریلیزاسیون و همچنین مقاومت خوبی در برابر ساییدگی داشته باشند.
• 7. **کاربردها**: لوله‌های اسپیرال پزشکی در دستگاه‌های تنفسی، اتصالات دستگاه‌های دیالیز، و سایر تجهیزات پزشکی که نیاز به انعطاف‌پذیری لوله دارند، استفاده می‌شوند.
• 8. **نگهداری فرم**: طراحی اسپیرال به لوله کمک می‌کند تا هنگام کاربرد و حرکت، فرم خود را حفظ کند و نباید به‌راحتی له شود یا شکل خود را از دست بدهد.
• 9. **رنگ و شفافیت**: این لوله‌ها ممکن است با رنگ‌های مختلف، شفاف یا نیمه‌شفاف تولید شوند تا به راحتی بتوان مایعات در حال عبور در آن‌ها را شناسایی کرد.

3. لوله تراشه بدون کاف:

تهیه و استفاده از این لوله‌های تراشه باید طبق استانداردهای پزشکی بین‌المللی و ملی صورت گیرد تا ایمنی و کارایی آن‌ها تضمین شود. لوله های تراشه بدون کاف:

– فاقد کاف است و دو سر آن صاف و بدون برجستگی است.
– اغلب از نظر طولی دقیق‌تر برش داده می‌شود زیرا هر گونه تفاوت در طول مستقیما تاثیرگذار است.
– ممکن است برای نصب در مواردی استفاده شود که فضای کمی برای اتصالات وجود دارد.
– اغلب در سیستم‌هایی استفاده می‌شود که نیاز به ظاهری صاف و بدون وقفه دارند.

مدیریت راه هوایی

کوچکترین راه هوایی، راه هوایی دهان است. یک راه هوایی بزرگسالان به طور متوسط ​​حدود ده سانتی متر طول و یک سانتی متر قطر دارد و به گونه ای خمیده است که در پشت زبان قرار دارد. از مجاری تنفسی دهان اغلب برای عمل های جزیی، از جمله در اندام استفاده می شود، به خصوص اگر مدت انجام این عمل کوتاه باشد.

راه هوایی ماسک حنجره طولانی تر است و در قسمت بالای حنجره قرار می گیرد. اکنون بسیاری از متخصصان بیهوشی از ماسک حنجره برای مواردی که قبلاً مجاری تنفسی دهانی داشته اند و مواردی که ممکن است با لوله تراشه مصرف شود، استفاده می کنند. لوله تراشه به اندازه کافی بلند است که از بیرون دهان یا بینی و پایین تا زیر تارهای صوتی شما می رسد. تصمیم برای استفاده از لوله تراشه با توجه به شرایط شما و عملی که باید انجام شود و موقعیتی که در حین عمل قرار گرفته اید تعیین می شود.

کاربرد لوله تراشه در جراحی

معمولا اگر جراح قرار باشد مغز، ناحیه سر و گردن، سینه، پشت، شکم یا لگن را عمل کند از لوله تراشه استفاده می شود. اگرچه بیهوشی در حالی که به پشت دراز کشیده اید شروع می شود، ممکن است جراح شما نیاز داشته باشد که در موقعیت دیگری برای عمل باشید.

به عنوان مثال اگر قرار است در پشت خود جراحی کنید، تیم اتاق عمل بعد از بیهوشی و قرار دادن لوله تراشه، شما را به معده وصل می کنند. بعد از بیهوش شدن، راه هوایی در دهان شما قرار می گیرد. در موارد نادر قبل از تجویز دارو باید لوله تراشه وارد شود و هنوز هوشیار نیستید. این به عنوان “لوله گذاری بیدار” شناخته می شود و فقط در صورت تومور یا انسداد شدید در گلو ممکن است.

اهمیت بالینی لوله تراشه

لوله گذاری یا قرار دادن لوله تراشه، مهارتی مهم در نجات زندگی است. تمام پزشکان بالینی که در اتاق های اورژانس، اتاق های عمل، مناطق تحت عمل و واحدهای مراقبت ویژه (همه مکانهایی که بیماران نیاز به لوله گذاری دارند) کار می کنند، باید اصول و کاربرد لوله تراشه را بدانند. این دانش برای تنظیمات مناسب ونتیلاتور و مدیریت بیماران در سطح مراقبت های ویژه لازم است.

نکات مهم در لوله لوله گذاری

• قبل از لوله گذاری سایز صحیح لوله را انتخاب نمایید
• بعد از جایگذاری صحیح لوله هر دو ریه را معاینه کنید
• در صورت کاهش صدای تنفس ریه، دوباره لوله را تنظیم نمایید
• جایگذاری صحیح لوله تراشه باید توسط رادیوگرافی سینه تایید شود

موارد احتیاطی استفاده از لوله تراشه

• این محصولات یکبارمصرف، استریل و غیر سمی هستند
• در صورت آسیب دیدگی یا سوراخ شدن بسته بندی مصرف نشوند
• در صورت گذشتن تاریخ انقضا دوباره استریل نشوند
• در معرض دمای بیشتر از 49 درجه سانتیگراد قرار نگیرند