ابزار جراحی لاپاراسکوپی

ابزارهای جراحی لاپاراسکوپی

ابزار جراحی لاپاراسکوپی از مواد بادوام و معمولا فولاد ضد زنگ با کیفیت بالا ساخته می شود. ابزارها همگی دارای شفت بسیار باریکی هستند تا بتوانند در درگاه های لاپاراسکوپی قرار بگیرند. اندازه ها از 3 میلی متر، 5 میلی متر و 10 میلی متر متغیر است. انواع مختلفی از نکات برای دستکاری بافت ها و سبک های دسته موجود است که ممکن است امکان چرخش، گرفتن و قفل کردن ارگونومیک را به روشی دقیق فراهم کند.

ابزارهای لاپاراسکوپی همراه با لاپاراسکوپ استفاده می شود که یک تلسکوپ نازک مجهز به منبع نور سرد و دوربین فیلمبرداری است. گازهای بی اثر مانند دی اکسید کربن برای باد کردن ناحیه شکم استفاده می شود که فاصله بین اندام ها و دیواره شکم را افزایش می دهد و در نتیجه میدان عمل را بزرگ می کند. ابزارهای رایج مورد استفاده در طی روش های لاپاراسکوپی عبارتند از: لاپاراسکوپ، درایور سوزن برای بخیه زدن، تروکار، روده گیرو مش جراحی.

لاپاراسکوپ

اسکوپ های جراحی یکی از قدیمی ترین ابزارهایی هستند که پزشکان از زمان های قدیم مورد استفاده قرار می دادند. لاپاراسکوپ‌های جراحی مدرن که برای روش‌های کم تهاجمی استفاده می‌شوند، با لوله‌های توخالی ساده‌ای که به‌تدریج توسعه یافته و شامل لنزهایی برای دید بزرگ‌نمایی می‌شوند، فاصله زیادی دارند. امروزه اسکوپ ها بیشتر شبیه یک دستگاه با چندین قسمت هستند که شامل دوربین CCD، دستگاه مشاهده، پاک کننده لنز و دستگاه تامین انرژی می شود.

درایور سوزن

جا سوزنی توسط جراحان برای نگه داشتن سوزن های بخیه هنگام بستن زخم ها استفاده می شود. ایجاد گره های لغزنده برای بستن زخم ها و برش های جراحی نیاز به مهارت های دقیق دارد. بخیه زدن به دلیل خاصیت “حافظه” که باعث می شود بافت در برابر تغییر شکل مقاومت کند، اغلب می تواند مشکل باشد. نگهدارنده های سوزن دارای سه قسمت فک، مفاصل و دسته هستند. این ساز بسته به شکل آرواره ها به صورت مستقیم یا منحنی طبقه بندی می شود.

تروکار

تروکار همراه با کاوشگر، چاقوی جراحی و کانولا یکی از قدیمی ترین وسایلی است که پزشکان از آن استفاده می کنند. یک تروکار به شکل خودکار است و دارای یک نقطه مثلثی تیز است. تروکارها معمولا در داخل کانول‌های توخالی قرار می‌گیرند و در داخل حفره‌های بدن وارد می‌شوند تا به تخلیه مایعات کمک کنند. اکنون از تروکارها به عنوان دستگاه ورود اولیه و همچنین کانولای توخالی مورد استفاده در حین عمل یاد می شود. این ابزارها نقش مهمی در جراحی لاپاراسکوپی دارند. ابزارهایی مانند قیچی و گیره با استفاده از تروکارهای جراحی معرفی می شوند.

روده گیر

در جراحی روده با حداقل تهاجم از روده گیر استفاده می شود. گیره ها از طریق برش هایی که معمولا بزرگتر از 5 میلی متر نیستند مانور داده می شوند. مزیت استفاده از گیره‌های لاپاراسکوپی این است که جراح را قادر می‌سازد تا بافت شکم را با دقت بدون نیاز به برش شکم بگیرد و دستکاری کند. گیره‌ها مشاهده، برداشتن و بیوپسی را تسهیل می‌کنند.

مش جراحی

فتق مش یک دستگاه قابل کاشت است که به عنوان داربست برای رشد بافت طبیعی شما عمل می کند و از این رو ناحیه را تقویت می کند. خود مش فقط حداقل پشتیبانی را ارائه می دهد. این بافت خود شماست که در نهایت مسئول ترمیم است. انواع مختلفی از مش های جراحی وجود دارد که می توان از آنها برای ترمیم فتق و سایر نقایص سیستم اسکلتی عضلانی استفاده کرد.

جراحی لاپاراسکوپی چیست؟

لاپاراسکوپی که به لاپاراسکوپی تشخیصی نیز معروف است، یک روش تشخیصی جراحی است که برای بررسی اندام های داخل شکم استفاده می شود. این یک روش کم خطر و حداقل تهاجمی است که فقط نیاز به برش های کوچک دارد.

لاپاراسکوپی از دستگاهی به نام لاپاراسکوپ برای بررسی اندام های شکمی استفاده می کند. لاپاراسکوپ یک لوله بلند و نازک است که دارای نور شدید و دوربین با وضوح بالا در جلو است. این ابزار از طریق یک برش در دیواره شکم وارد می شود. همانطور که دوربین حرکت می کند، تصاویر را به یک مانیتور ویدئویی ارسال می کند.

لاپاراسکوپی به پزشک این امکان را می دهد که بدون نیاز به جراحی باز، داخل بدن شما را در زمان واقعی مشاهده کند. پزشک شما همچنین می تواند نمونه های بیوپسی را در طول این روش دریافت کند.

چرا لاپاراسکوپی انجام می شود؟

لاپاراسکوپی اغلب برای شناسایی و تشخیص منبع درد لگن یا شکم استفاده می شود . معمولا زمانی انجام می شود که روشهای غیر تهاجمی نتوانند به تشخیص کمک کنند.

در بسیاری از موارد، مشکلات شکمی را می توان با تکنیک های تصویربرداری مانند:

• سونوگرافی، که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویر از بدن استفاده می کند.
• سی تی اسکن، که مجموعه ای از اشعه ایکس مخصوص است که تصاویر مقطعی از بدن می گیرد.
• اسکن MRI، که از آهن ربا و امواج رادیویی برای تولید تصاویر بدن استفاده می کند.

لاپاراسکوپی زمانی انجام می شود که این آزمایشات اطلاعات کافی یا بینش لازم برای تشخیص را ارائه ندهد. این روش همچنین ممکن است برای گرفتن بیوپسی یا نمونه بافت از یک اندام خاص در شکم استفاده شود.

پزشک ممکن است لاپاراسکوپی را برای بررسی اندام های زیر توصیه کند:

• ضمیمه
• كيسه صفرا
• کبد
• لوزالمعده
• روده کوچک و روده بزرگ (روده بزرگ)
• طحال
• معده
• اندام های لگن یا تولید مثل

با مشاهده این نواحی با لاپاراسکوپ، پزشک می تواند موارد زیر را تشخیص دهد:

• توده یا تومور شکمی
• مایع در حفره شکمی
• بیماری کبد
• اثر بخشی درمان های خاص
• میزان پیشرفت یک سرطان خاص

همچنین ممکن است پزشک شما بتواند بلافاصله پس از تشخیص مداخله ای را برای درمان بیماری شما انجام دهد.

مزیت های لاپاراسکوپی

کار با این روش در مقایسه با جراحی سنتی چندین مزیت دارد. زیرا شامل برش کمتری می شود:

• زخم های کوچکتری دارید.
• زودتر از بیمارستان مرخص می شوید.
• در حالی که زخم ها بهبود می یابند، درد کمتری احساس خواهید کرد و آنها سریعتر بهبود می یابند.
• شما زودتر به فعالیت های عادی خود باز می گردید.
• ممکن است زخم داخلی کمتری داشته باشید.

در اینجا یک مثال آورده شده است. با روش های سنتی، ممکن است یک هفته یا بیشتر در بیمارستان برای جراحی روده بمانید و بهبودی کلی شما ممکن است 4 تا 8 هفته طول بکشد. اگر جراحی لاپاراسکوپی انجام دهید، ممکن است فقط 2 شب در بیمارستان بمانید و در عرض 2 یا 3 هفته بهبود پیدا کنید و اقامت کوتاه تر در بیمارستان، یعنی به طور کلی هزینه کمتری دارد.

عوارض احتمالی لاپاراسکوپی

شایع ترین خطرات مرتبط با لاپاراسکوپی خونریزی، عفونت و آسیب به اندام های شکم است. با این حال، این موارد نادر هستند.

پس از عمل، مهم است که مراقب علائم عفونت باشید. در صورت مشاهده موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:

• تب یا لرز
• درد شکمی که با گذشت زمان شدیدتر می شود
• قرمزی، تورم، خونریزی یا تخلیه در محل های برش
• تهوع یا استفراغ مداوم
• سرفه مداوم
• تنگی نفس
• ناتوانی در ادرار کردن
• سبکی سر

احتمال کمی وجود دارد که اندام های مورد بررسی در طول لاپاراسکوپی آسیب ببینند. در صورت سوراخ شدن ارگان ممکن است خون و مایعات دیگر به بدن شما نشت کند. در این حالت، شما نیاز به جراحی دیگری برای ترمیم آسیب دارید.

خطرات کمتر رایج عبارتند از:

• عوارض بیهوشی عمومی
• التهاب دیواره شکم
• لخته خون، که می تواند به لگن، پاها یا ریه های شما برسد

در برخی شرایط، جراح شما ممکن است معتقد باشد که خطر تشخیص لاپاراسکوپی بسیار زیاد است تا مزایای استفاده از یک روش کم تهاجمی را تضمین کند. این وضعیت اغلب برای کسانی که قبلا جراحی شکم کرده اند رخ می دهد، که خطر ایجاد چسبندگی بین ساختارهای شکم را افزایش می دهد. انجام لاپاراسکوپی در صورت چسبندگی بسیار بیشتر طول می کشد و خطر آسیب به اندام ها را افزایش می دهد.

لاپاراسکوپی چگونه انجام می شود؟

لاپاراسکوپی معمولا به عنوان یک عمل سرپایی انجام می شود. این بدان معنی است که شما می توانید همان روز عمل جراحی به خانه بروید. ممکن است در بیمارستان یا مرکز جراحی سرپایی انجام شود.

به احتمال زیاد برای این نوع جراحی به شما بیهوشی عمومی داده می شود. این بدان معناست که شما در طی این روش می خوابید و هیچ دردی را احساس نخواهید کرد. برای دستیابی به بیهوشی عمومی ، یک خط وریدی (IV) در یکی از رگ های شما وارد می شود. از طریق IV، متخصص بیهوشی شما می تواند داروهای خاصی به شما بدهد و همچنین آب بدن را با مایعات تامین کند.

در برخی موارد به جای آن از بی حسی موضعی استفاده می شود. بی حسی موضعی ناحیه را بی حس می کند، بنابراین حتی اگر در حین عمل جراحی بیدار باشید، هیچ دردی را احساس نخواهید کرد.

در طول لاپاراسکوپی، جراح برشی را در زیر ناف ایجاد می کند و سپس یک لوله کوچک به نام کانولا را وارد می کند. از کانول برای باد کردن شکم با گاز دی اکسید کربن استفاده می شود. این گاز به پزشک اجازه می دهد تا اندام های شکمی شما را با وضوح بیشتری مشاهده کند.

هنگامی که شکم شما متورم می شود، جراح لاپاراسکوپ را از طریق برش وارد می کند. دوربین متصل به لاپاراسکوپ تصاویر را بر روی صفحه نمایش می دهد و به شما امکان می دهد اندام های خود را در زمان واقعی مشاهده کنید.

تعداد و اندازه برش ها بستگی به این دارد که جراح شما در تلاش است چه بیماری های خاصی را تایید یا رد کند. به طور کلی، شما از یک تا چهار برش ایجاد می کنید که طول هر یک بین 1 تا 2 سانتی متر است. این برش ها اجازه می دهد تا ابزارهای دیگر وارد شوند. به عنوان مثال، ممکن است جراح شما برای انجام بیوپسی از ابزار جراحی دیگری استفاده کند. در طی بیوپسی، آنها نمونه کوچکی از بافت یک اندام را برای ارزیابی می گیرند.

پس از اتمام روش، ابزارها برداشته می شوند. سپس برش های شما با بخیه یا نوار جراحی بسته می شوند. ممکن است بانداژ روی برش ها قرار گیرد.

بهبودی پس از لاپاراسکوپی چقدر طول می کشد؟

وقتی عمل جراحی به پایان رسید، چند ساعت قبل از مرخص شدن از بیمارستان تحت نظر خواهید بود. علائم حیاتی شما، مانند تنفس و ضربان قلب، تحت نظارت دقیق قرار می گیرند. کارکنان بیمارستان همچنین هرگونه واکنش نامطلوب به بیهوشی یا روش را بررسی می کنند و همچنین خونریزی طولانی مدت را تحت نظر دارند.

زمان انتشار شما متفاوت خواهد بود. بستگی دارد به:

• وضعیت کلی جسمی شما
• نوع بیهوشی مورد استفاده
• واکنش بدن شما به جراحی

در برخی موارد، ممکن است مجبور شوید یک شب در بیمارستان بمانید.

در صورت دریافت بیهوشی عمومی، یکی از اعضای خانواده یا دوست باید شما را به خانه برساند. معمولا چندین ساعت طول می کشد تا اثر بیهوشی عمومی از بین برود، بنابراین رانندگی بعد از عمل می تواند ناامن باشد.

در روزهای بعد از لاپاراسکوپی، ممکن است در نواحی که برش ایجاد شده است احساس درد متوسط ​​و ضربان داشته باشید. هرگونه درد یا ناراحتی باید ظرف چند روز بهبود یابد. ممکن است پزشک برای تسکین درد دارو تجویز کند.

همچنین معمولا درد شانه بعد از عمل وجود دارد. این درد معمولا ناشی از گاز دی اکسید کربن است که برای باد کردن شکم برای ایجاد فضای کاری برای وسایل جراحی استفاده می شود. این گاز می تواند دیافراگم شما را تحریک کند، که با شانه شما اعصاب دارد. همچنین ممکن است باعث ایجاد نفخ در برخی افراد شود. این ناراحتی باید ظرف چند روز برطرف شود.

معمولا می توانید طی یک هفته تمام فعالیت های عادی را از سر بگیرید. شما باید حدود دو هفته پس از لاپاراسکوپی در یک قرار ملاقات بعدی با پزشک خود شرکت کنید.

در اینجا مواردی وجود دارد که می توانید برای اطمینان از بهبود سریع تر انجام دهید:

• به محض این که می توانید باید فعالیت های سبک را آغاز کنید تا خطر لخته شدن خون را کاهش دهید.
• بیشتر از حالت عادی بخوابید.
• برای تسکین درد گلو درد از قرص های گلو استفاده کنید.
• لباس های راحت و گشاد بپوشید.

نتایج لاپاراسکوپی

در صورت انجام بیوپسی، آسیب شناس آن را بررسی می کند. پاتولوژیست یک پزشک متخصص در تجزیه و تحلیل بافت است. گزارشی با جزئیات نتایج به پزشک شما ارسال می شود.

نتایج طبیعی لاپاراسکوپی نشان دهنده عدم وجود خونریزی شکمی، فتق و انسداد روده است. آنها همچنین به این معنی هستند که تمام اندام های شما سالم هستند.

نتایج غیر طبیعی لاپاراسکوپی شرایط خاصی را نشان می دهد، از جمله

• چسبندگی یا اسکار جراحی
• فتق
• آپاندیسیت، التهاب روده
• فیبروم یا رشد غیر طبیعی رحم
• کیست یا تومور
• سرطان
• کوله سیستیت، التهاب کیسه صفرا
• اندومتریوز، اختلالی که در آن بافت تشکیل دهنده پوشش رحم در خارج از رحم رشد می کند
• آسیب یا ضربه به اندام خاصی
• بیماری التهابی لگن، عفونت اندام های تناسلی

پزشک قرار ملاقات با شما را برای بررسی نتایج تعیین می کند. اگر بیماری جدی پیدا شد، پزشک گزینه های درمانی مناسب را با شما در میان می گذارد و با شما همکاری می کند تا طرحی برای رفع این مشکل ارائه دهد.

انواع پیشرفته جراحی لاپاراسکوپی

در برخی از عمل ها، جراح می تواند دوربین و ابزار جراحی را از طریق یک سوراخ در پوست بیمار قرار دهد. این به معنی زخم کمتر است. اما این برای جراح پیچیده تر است زیرا ابزارها بسیار به هم نزدیک هستند.

در موارد دیگر، ممکن است جراح تصمیم بگیرد از دستگاهی استفاده کند که به او اجازه می دهد با دست به داخل برسد. به این روش لاپاراسکوپی با کمک دست می گویند. برش پوست باید بیش از نیم اینچ باشد، اما هنوز هم می تواند کوچک تر از جراحی سنتی باشد. این امر باعث شده است که از جراحی لاپاراسکوپی برای کبد و سایر اندام ها استفاده شود.